Termin "produkt krajowy brutto" (PKB) odnosi się do całkowitej wartości narodowych towarów i usług wyprodukowanych w ciągu roku - innymi słowy, całkowitej wielkości gospodarki kraju. PKB obejmuje zakupy konsumenckie i rządowe, inwestycje krajowe i eksport netto towarów i usług. Ponieważ PKB bierze pod uwagę całą gospodarkę i jest wykorzystywany w ten sam sposób na całym świecie, ekonomiści używają go jako kluczowej miary aktywności finansowej.
uniwersalny
Możesz wykorzystać PKB do zbadania wszystkich gospodarek świata, od Stanów Zjednoczonych po Somalię. Bez względu na to, czy dany kraj produkuje sprzęt wędkarski czy samochody, wszystkie jego produkty mają pewną wartość pieniężną, co razem daje uniwersalny środek. Środek ten jest szczególnie przydatny, jeśli weźmie się pod uwagę, w jaki sposób różne gospodarki na świecie pod względem towarów i usług, które produkują, oraz sposób, w jaki inwestują swoje dochody - spłacają długi lub inwestują w sektory przemysłowe.
PKB na mieszkańca
Jeśli podzielisz PKB według liczby ludności danego kraju, otrzymasz PKB na jednego mieszkańca - przybliżoną część całkowitej produkcji danego kraju dla każdego mieszkańca - co jest sposobem na porównanie różnych gospodarek, biorąc pod uwagę wielkość ich siły roboczej i dostępnych zasobów. Te zmienne mogą wprowadzać w błąd; na przykład gospodarka Norwegii wydaje się niewielka w porównaniu ze Stanami Zjednoczonymi, ale PKB Norwegii na mieszkańca w 2011 roku wynosi 96.810 USD, czyli prawie dwa razy więcej niż w USA, wynika z Międzynarodowego Funduszu Walutowego.
Dynamiczny
PKB jest dynamiczny: stale się zmienia w oparciu o nowe dane dotyczące wydajności, konsumpcji i inwestycji. Dlatego ekonomiści i decydenci mogą wykorzystać PKB do mierzenia wzrostu lub spadku gospodarki. Mogą to jednak zrobić tylko pod warunkiem, że mają ustalony i dokładny mechanizm regularnego mierzenia wartości PKB; bez tego nie mają oni danych, które pozwolą porównać, czy obecna działalność jest warta mniej więcej w przeszłości.
Skupiać
Większość krytycznych uwag dotyczących PKB koncentruje się na skupieniu się na danych ekonomicznych, a nie na dobrobycie ludzi. Jednak nawet ekonomista Simon Kuznets, który wprowadził ten termin w raporcie kongresowym "National Income, 1929-32", wyraźnie wspomniał, że "dobrobyt narodu można ledwie wywnioskować z pomiaru dochodu narodowego". Indeks PKB koncentruje się na gospodarce: produkcji, konsumpcji i inwestycjach; dlatego nie ma na nią wpływu trudnych do zmierzenia zmiennych, takich jak dobrowolna praca i rzeczywiste bezrobocie.
