Plusy i minusy komunikacji zespołowej

Spisu treści:

Anonim

Komunikacja zespołowa jest siłą napędową każdej grupy, zespołu lub organizacji. Komunikacja sprawia, że ​​rzeczy dzieją się; tworzy kulturę zespołu i zapewnia kierunek i cel. Komunikacja zespołowa jest połączeniem komunikacji werbalnej i niewerbalnej z grupą ludzi większą niż 3. Podczas gdy komunikacja zespołowa jest nieunikniona i potrzebna dla efektywnego zespołu, ma ona zalety i wady, które przedstawiają różne wyzwania.

Zapewnia Wyczyść Kierunek

Komunikacja w zespole daje jasny kierunek. Zarówno werbalne, jak i niewerbalne dyrektywy zapewniają grupie dobrą widoczność i cel, tworząc poczucie tożsamości i motywację do osiągnięcia wspólnego celu. Widać to w naturze z latającymi gęsiami. Obserwujesz, jak przywódca wykonuje niewielki obrót (niewerbalny sygnał), a pozostałe gęsi wydają się podążać, nie tracąc rytmu.

Wzmacnia zespół

Komunikacja zapewnia zespołowi mentalną wolę i energię do wspólnej pracy. Słowa mają moc budowania lub zrywania, a gdy są wykorzystywane do pozytywnych wiadomości, zespół będzie zmotywowany i skłonny do dodatkowego wysiłku i przezwyciężenia trudności. Kiedy grupa ludzi czuje się pod opieką i wie, że ma głos, pozytywna energia jest zaraźliwa.

Tworzy kulturę

Każdy szuka tożsamości w każdym aspekcie życia. Ta tożsamość w zespole jest określana jako kultura. Kultura zespołu rozwija się poprzez komunikację werbalną i niewerbalną. Rzeczy powiedziane werbalnie, a także wymagania dotyczące ubioru, standardy i oczekiwania tworzą kulturę. Kultura może być dobra lub zła.

Zamieszanie

Komunikacja w zespole może być myląca z powodu różnych percepcji i zrozumienia każdej osoby. Każda osoba w zespole usłyszy coś innego niż następny. Komunikacja musi być bardzo jasna, zwięzła i jak najbardziej szczegółowa. Poproś o opinie po komunikowaniu się, aby upewnić się, że każdy członek prawidłowo słyszał. Możesz również zadawać pytania, aby upewnić się, że zespół nasłuchuje.

Nie osobista

Jedną wadą komunikacji zespołowej jest to, że nie jest ona osobista. Każda osoba ma różne potrzeby, którymi należy się zająć; jest to niemożliwe, ponieważ zwracasz się do zespołu jako całości, a nie do konkretnych potrzeb danej osoby. Na przykład większość zespołu może czuć się ospale i jedna osoba może czuć się zmotywowana. Przywódca zajmie się powolnym problemem i przeoczy zmotywowaną osobę.