Jeden z najbardziej wszechobecnych modeli zarządzania dzisiaj, transformacyjne przywództwo opiera się na zdolności do inspirowania i motywowania. Opiera się na badaniach łączących charyzmę i przywództwo początkowo przeprowadzonych przez Maxa Webera w 1948 roku i rozwiniętych przez Sir McGregora Burnsa w latach 70. XX wieku. Model składa się z czterech kluczowych pojęć lub stylów, często określanych jako "cztery Ja": wyidealizowany wpływ, inspirująca motywacja, indywidualne podejście i intelektualna stymulacja.
Idealizowany wpływ
Wyidealizowany wpływ, w jego najbardziej podstawowej formie, oznacza stanie się wzorem do naśladowania. Przywódcy transformacji demonstrują pożądane działania, wykonując te działania każdego dnia. Czasami określany mianem "chodzenia po wykładzie", wyidealizowane wpływy odwołują się do oryginalnych badań Maxa Webera na temat charyzmatycznych bohaterów. Weber odkrył, że najbardziej skuteczni liderzy historii byli postrzegani jako najlepsi w tym, co robią, ideał, do którego aspirują pracownicy lub naśladowcy. Transformacyjne przywództwo stosuje tę koncepcję do siły roboczej.
Inspirująca motywacja
Inspirująca motywacja wymaga zaangażowania we wspólną wizję organizacyjną. Liderzy transformacji inspirują pracowników do cięższej i mądrzejszej pracy, aby zrealizować tę wizję. Sukces w tym wymiarze wymaga pewnego poziomu charyzmy, aby rozwinąć wpływ na działanie. Liderzy tworzą atmosferę pracy zespołowej, która zachęca współpracowników do działania, aby zrealizować wizję większej firmy. Podczas gdy wyidealizowany wpływ promuje wizję i pokazuje właściwy sposób działania, inspirująca motywacja zachęca pracowników do podjęcia rzeczywistych działań, aby wizja stała się rzeczywistością.
Zindywidualizowane rozważanie
Niemal każda organizacja - jednoznacznie transformująca lub nie - wykorzystuje zindywidualizowaną uwagę w jakiejś formie do nauczania lub zwiększania umiejętności wymaganych do osiągnięcia sukcesu. Coaching, opieka i doradztwo są przykładami zindywidualizowanej uwagi. Transformacyjne przywództwo stawia czoła liderom w identyfikowaniu i zaspokajaniu potrzeb pracowników w celu poprawy ogólnej organizacji. Celem jest odkrycie i wykorzystanie umiejętności krytycznych, które pracownicy posiadają w celu realizacji wizji organizacyjnej. Wymaga podstawowego zrozumienia potrzeb i motywacji pracowników.
Stymulacja intelektualna
Stymulacja intelektualna uznaje, że bez kreatywności i innowacji długotrwały sukces jest niemożliwy. Przywódcy transformacji zachęcają do nowych pomysłów i nowego podejścia do istniejących problemów organizacyjnych. Rzucane wyzwanie długoterminowe pojęcia są raczej zachęcane niż karane. Menedżerowie ułatwiają stymulację intelektualną, stale wymagając wyższej wydajności i lepszych wyników. W idealnej organizacji, która zapewnia wszystkie narzędzia potrzebne do sprostania tym wyzwaniom, pracownicy odpowiadają nowatorskimi rozwiązaniami, które pomagają organizacji przekraczać oczekiwania i prześcigają jej konkurentów.
