VS. Planowanie awaryjne

Spisu treści:

Anonim

Wszystkie firmy stoją przed ryzykiem z różnych źródeł, zarówno wewnętrznych, jak i zewnętrznych. Dwa podstawowe sposoby zarządzania ryzykiem to minimalizacja ryzyka i planowanie awaryjne. Ograniczanie ryzyka koncentruje się na minimalizacji ryzyka po ich powstaniu, podczas gdy planowanie na wypadek nieprzewidzianych zdarzeń oznacza zaplanowanie alternatywnego sposobu działania, gdy ryzyko się ujawni - innymi słowy, posiadanie planu B.

Ograniczenie ryzyka

Ograniczanie ryzyka jest formą kontroli szkód. Ograniczenie ryzyka koncentruje się na działaniach, które należy podjąć po ujawnieniu się ryzyka, jednak strategie ograniczania ryzyka firmy powinny być zaplanowane z wyprzedzeniem, przedstawione w formie pisemnej i przekazane do wiadomości kluczowym osobom w organizacji.

Planowanie awaryjne

Planowanie awaryjne ma plan awaryjny w przypadku powstania ryzyka i cofa założenie, na którym opierał się pierwotny plan. Na przykład firma może założyć, że nowy produkt, który opracowuje, przez pięć lat nie stanie przed poważną konkurencją. Jeśli silny konkurent pojawi się dopiero po kilku miesiącach, firma może potrzebować nowej strategii, koncentrując się bardziej na pozycji konkurencyjnej niż na rozwoju rynku dla swojego produktu.

Identyfikacja ryzyka

Kluczowym aspektem zarówno planowania ograniczania ryzyka, jak i planowania awaryjnego jest umiejętność identyfikowania potencjalnego ryzyka przed jego wystąpieniem oraz planowanie strategii łagodzących lub awaryjnych. Jednym z popularnych sposobów identyfikacji ryzyka jest myślenie o założeniach leżących u podstaw biznesplanu lub modelu biznesowego i pytanie, co by się stało, gdyby te założenia okazały się fałszywe.

Ważenie ryzyka

Oprócz identyfikacji potencjalnych zagrożeń, firma musi nadać priorytety planom łagodzenia i planowania awaryjnego na najbardziej znaczące ryzyka. Powszechnie stosowaną techniką jest wyliczanie wszystkich możliwych zagrożeń i umieszczanie ich w matrycy typu "dwa na dwa", przy czym oś pionowa reprezentuje stopień ryzyka, a oś pozioma reprezentuje prawdopodobieństwo wystąpienia ryzyka. Ryzyka w prawym górnym kwadrancie - najpoważniejsze i najprawdopodobniejsze - powinny zostać rozwiązane w pierwszej kolejności.