Przedsiębiorstwa mogą czasem znaleźć większe możliwości inwestycyjne niż finanse. Chociaż trzeba mieć dobry problem, należy podjąć decyzję, które możliwości realizować, a które odrzucać. Budżetowanie kapitałowe zajmuje się analizowaniem potencjalnych projektów przy użyciu takich narzędzi jak wewnętrzna stopa zwrotu i księgowa stopa zwrotu.
Wewnętrzna stopa zwrotu
Wewnętrzna stopa zwrotu (IRR) to stopa procentowa, przy której bieżąca wartość zainwestowanych dolarów w dany projekt byłaby równa obecnej wartości wpływów pieniężnych z projektu. Obecna wartość oznacza przyszłą gotówkę zdyskontowaną z powrotem do bieżącego okresu. Ta stopa procentowa jest progiem rentowności. Aby firma mogła inwestować w projekt, musiałaby uzyskać większy zwrot. Na przykład projekt z inwestycją w wysokości 1 100 000 USD, płatnościami w wysokości 400 000 USD w pierwszym roku i 600 000 USD w drugim roku z wartością odzyskaną w wysokości 250 000 USD ma wewnętrzną stopę zwrotu w wysokości 8%.
Rachunkowości stopy zwrotu
Rachunkowa stopa zwrotu (ARR) to średni roczny dochód z projektu podzielony przez początkową inwestycję. Na przykład, jeśli projekt wymaga zainwestowania 1 000 000 USD, a zyski księgowe są prognozowane na 100 000 USD rocznie, ARR wynosi 10%. Zaletą ARR w porównaniu z IRR jest to, że jest on prosty do obliczenia.
Wartość pieniądza w czasie
Tylko IRR uwzględnia czasową wartość pieniądza. Wartość pieniądza w czasie to idea, że pieniądze są teraz warte więcej niż pieniądze, ponieważ można je zainwestować i rozwijać. ARR nie bierze pod uwagę wartości pieniądza w czasie dla stabilnych przepływów pieniężnych, ale projekt, który wypłaca 500 $ w piątym roku, będzie miał taki sam ARR jak projekt, który wypłaca 100 $ rocznie przez pięć lat (zakładając, że ta sama inwestycja początkowa).
Zyski z księgowości a zyski gotówkowe
ARR wykorzystuje zyski księgowe, a IRR wykorzystuje wpływy pieniężne. Zyski księgowe podlegają szeregowi różnych metod leczenia, które mogą wpływać na zyski netto. Na przykład amortyzację można obliczyć na różne sposoby, na przykład w trybie prostym lub przyspieszonym. Zignoruje również wartość ratowniczą początkowej inwestycji pod koniec projektu, na przykład fabrykę, którą można sprzedać pod koniec okresu użytkowania.
