Rozpoczęcie i rozwój firmy może być skomplikowane, zwłaszcza, że każdy lider wybiera własne podejście do zarządzania i interakcji z pracownikami. Dwie główne teorie komunikacji zostały uznane za ważną część struktury organizacyjnej. Jednym z nich jest teoria stosunków międzyludzkich, która stała się popularna w latach dwudziestych w czasie rewolucji przemysłowej. Ta teoria mówi, że ludzie pragną być częścią zespołu wspierającego. Z drugiej strony, klasyczna teoria przyjmuje bardziej podejście do zarządzania ludźmi i biznesem oparte na zadaniach. Chociaż klasyczna teoria zarządzania została odrzucona przez niektórych jako przestarzała i mniej skuteczna, kilka odmian teorii czyni ją bardziej wykonalną dla pewnych typów organizacji.
Klasyczny model komunikacji
Oryginalna wersja klasycznego podejścia została wprowadzona w 1900 roku, kiedy menedżerowie potrzebowali sposobu na wydajne uruchamianie linii montażowych. To miało sens w momencie, gdy efektywność była dla przedsiębiorstw priorytetem. Klasyczny model, znany również jako teoria zarządzania naukowego, analizuje wszystkie zmienne związane z wykonaniem określonego zadania i znajduje najlepszą możliwą metodę.
Wczesny problem z klasycznym modelem komunikacji polegał na tym, że wielu uważało, że priorytetem była metoda pracy na linii produkcyjnej, która nie była najlepszą kulturą pracy do stworzenia w każdym rodzaju działalności. Jest to szczególnie ważne w XXI wieku, kiedy to startupy i duże firmy technologiczne starają się stworzyć kulturę, która angażuje ich pracowników, a nie martwić się konkretnie o usprawnianie operacji. Jednak kilku autorów zaproponowało zwroty dotyczące klasycznej metody, która dobrze sprawdza się w niektórych strukturach organizacyjnych.
Cztery podstawowe zasady teorii klasycznej
Zanim będzie można rozważyć klasyczne podejście do komunikacji organizacyjnej, ważne jest, aby wiedzieć, co to oznacza. Istnieją cztery podstawowe zasady, które stanowią podstawę klasycznej teorii.
- Standardowe procedury operacyjne - Kierownictwo musi opracować standardowe procedury operacyjne dla każdej roli w organizacji.
- Selekcja pracowników - Podczas procesu rekrutacji menedżerowie ds. Rekrutacji muszą starać się znaleźć idealne dopasowanie do każdej pozycji w oparciu o umiejętności i umiejętności kandydata.
- Środowisko wolne od przerw - Aby zapewnić pracownikom jak największą produktywność, menedżerowie muszą dołożyć starań, aby zminimalizować przerwy w miejscu pracy.
- Motywowanie pracowników - Aby zapewnić wydajność, menedżerowie powinni oferować rutynowe podwyżki płac.
Klasyczna teoria skupia się na procesach, a nie na ludziach. Chociaż ludzie są ważną częścią wykonywania pracy, menedżerowie zastanawiają się, jak zbudować więcej pułapek na myszy niż opiekę nad robotnikami, tworząc razem te pułapki na myszy. Pracownicy są jedynie środkiem do zakończenia tego scenariusza. Z tego powodu klasyczne podejście jest zazwyczaj lepiej dostosowane do środowiska, w którym pracownicy wykonują powtarzalne czynności, na przykład na linii produkcyjnej lub w biurze pocztowym.
Klasyczne podejście i biurokracja
Pod koniec XIX wieku niemiecki socjolog Max Weber dokonał ważnych spostrzeżeń na temat biurokracji wykrytej w organizacjach. Był pierwszą znaną osobą, która użyła terminu "biurokracja", a jego teoria stała się znana jako biurokratyczna teoria zarządzania i teoria Maxa Webera. Jego teoria głosiła, że biurokracja była najlepszym sposobem organizacji organizacji, ponieważ stworzyła środowisko, w którym wszyscy pracownicy byli traktowani na równi z podziałem pracy równomiernie wśród wszystkich.
Weber opisał trzy rodzaje władzy w organizacjach. Są to tradycyjna władza, charyzmatyczna władza i władza prawna, a władza prawna to biurokracja. Aby biurokratyczne zarządzanie zakończyło się sukcesem, Weber uważał, że wszystkie regularne działania muszą być traktowane jako oficjalne, zarząd musi mieć uprawnienia do wprowadzania i egzekwowania zasad, a zasady powinny być łatwo przestrzegane w ramach ustalonej konfiguracji organizacji.
Teoria Fayola na temat zarządzania ludźmi
Teoria Henri Fayola nie różniła się od podejścia Webera. Jego teoria, która obejmuje 14 zasad, koncentruje się na skutecznym zarządzaniu ludźmi. Z tych 14 zasad wynika pięć sposobów zarządzania przez kierownictwo pracownikami.
- Planowanie - Aby być najefektywniejszym, Fayol uważa, że kierownictwo musi zaplanować każdą część procesów biznesowych.
- Organizowanie - ważną częścią wydajnej produkcji jest posiadanie wszystkich materiałów i zasobów w razie potrzeby.
- Dowodzenie - efektywne zarządzanie oznacza możliwość kierowania działaniami pracowników.
- Koordynacja - współpraca i praca zespołowa są ważne dla sukcesu, a dobrzy menedżerowie to ułatwiają.
- Kontrolowanie - Bez względu na to, jak wysoki jest stopień kierowania przełożonym, odnosi sukces tylko wtedy, gdy pracownicy faktycznie wykonują jej polecenia.
Podejście naukowe Taylora
Innym teoretykiem z własnym podejściem do teorii klasycznej był Frederick Winslow Taylor. Taylor i jego współpracownicy są uważani za pierwszy zespół, który przyjmuje naukowe podejście do badania procesów pracy. W ramach swoich badań przyjrzeli się bliżej, w jaki sposób wykonywano pracę i w jaki sposób te metody miały bezpośredni wpływ na poszczególne poziomy produktywności. Uważał, że optymalizacja sposobu wykonywania zadań była ważniejsza niż zmuszanie pracowników do cięższej pracy.
Rezultatem badań Taylora było "The Principles of Scientific Management", opublikowane w 1909 roku. Publikacja Taylora sugerowała, że organizacje optymalizują i upraszczają pracę, co w efekcie poprawia wydajność. Jego sugestia, że menedżerowie i pracownicy musieli współpracować, była na swój czas rewolucyjna, ponieważ przed jego publikacją praca nie była wykonywana w ten sposób. Kierownicy zakładów byli oddzieleni od swoich pracowników, a pracownicy zostawili zestaw procedur, które wykonywali każdego dnia, gdy wytwarzali swój produkt roboczy. Główną zachętą dla pracowników do dobrej pracy było po prostu nie zwolnienie. Sugestie Taylora obejmowały nagradzanie pracowników za ciężką pracę poprzez "sprawiedliwy dzień pracy za sprawiedliwy dzień pracy", co wiązało się z nagradzaniem pracowników, którzy byli bardziej produktywni, z wyższym wynagrodzeniem niż ci, którym się nie spodobali.
Klasyczne podejście w dzisiejszym biznesie
Chociaż w organizacji istnieje wiele różnych podejść komunikacyjnych, metoda klasyczna może być świetnym początkiem, gdy konfigurujesz swoją strukturę biznesową. Nawet jeśli zdecydujesz się na bardziej strategię relacji międzyludzkich, możesz wdrożyć zasady klasycznego podejścia, w szczególności bardziej nowoczesne podejście Taylora. Taylor był przekonany, że firmy osiągną lepsze wyniki, jeśli pracują razem nad rzeczami, a pracodawcy nagradzają tych pracowników, którzy osiągnęli lepsze wyniki. Ta struktura jest widoczna w wielu dzisiejszych firmach, niezależnie od tego, czy są nowymi startupami, czy dużymi korporacjami.
Elementem klasycznego podejścia, które może ci najbardziej pomóc, jest hierarchiczna struktura, którą możesz zastosować, aby zapewnić efektywność twoich procesów. Nawet jeśli promujesz komunikację między członkami swojego zespołu, możesz spojrzeć na swoje procesy naukowe i wyeliminować te, które spowodują, że twoje zespoły będą się tłoczyć. Będą w stanie pracować mądrzej, nie mocniej, co pozwoli im zaoszczędzić cenną energię, którą mogą poświęcić innym obowiązkom. Wiele osób nazywa dziś to podejście "lean manufacturing".
Techniki zarządzania relacjami z ludźmi
Drugą pozycją na liście teorii komunikacji organizacyjnej jest podejście oparte na relacjach międzyludzkich, które jest wyraźnie sprzeczne z klasycznym podejściem. Jednakże, ponieważ podejście wielu ludzi jest uważane za bardziej nowoczesne przez wielu ekspertów, można połączyć elementy z teorii relacji międzyludzkich z klasyczną strategią komunikacji.
Teoria zarządzania zasobami ludzkimi stwierdza, że pracownicy chcą czuć się dobrze w codziennej pracy. Chcą zobaczyć, gdzie pasują do większego schematu rzeczy i poczuć się, jakby byli częścią zespołu. Jest to raczej podejście oparte na współpracy pomiędzy kierownictwem a jego pracownikami, a nie przełożonymi wydającymi polecenia i zapewniającymi ich przestrzeganie. Chociaż istnieją elementy klasycznego podejścia, które mogą uzupełnić tę strategię, teoria zarządzania zasobami ludzkimi stawia ludzi na pierwszym miejscu, ceniąc ich własne aspiracje zawodowe i aspiracje ponad samą pracą.
