Dla wielu firm, a zwłaszcza dla nowych firm, wzrost jest główną oznaką sukcesu. Rosnąca firma, która ma coraz większy udział w rynku, powinna wykorzystać swój zwiększony wolumen do generowania większych zysków i zwrotu z kapitału. Jednak niektórzy menedżerowie biznesu są niezdecydowani, aby rozwijać się zbyt szybko i wolą przyjąć bardziej ograniczoną strategię rozwoju. Podobnie jak w przypadku każdej decyzji biznesowej, istnieją zalety i wady tej strategii.
Unikanie ogromnego zadłużenia
Jedną z korzyści strategii ograniczonego wzrostu jest uniknięcie ogromnych kwot długu, które często towarzyszą szybkim strategiom wzrostu. Menedżerowie, którzy chcą szybko rozszerzyć swoją działalność, zazwyczaj nie są w stanie zrobić tego w sposób organiczny, tzn. Finansując wzrost poprzez przychody. Zamiast tego będą albo zaciągać dług, albo dalej osłabiać kapitał własny spółki w celu sfinansowania ekspansji. Ten dług może być bardzo kosztowny, szczególnie jeśli sprzedaż firmy nie jest tak wysoka, jak oczekiwano.
Większa łatwość zarządzania
Szybki wzrost jest często dużym obciążeniem dla menedżerów, którzy muszą zrównoważyć istniejące operacje, a także zarządzać ekspansją na nowe rynki i większą liczbę regionów. Finansowe i logistyczne wyzwania związane z szybkim wzrostem są często zbyt skomplikowane, aby nawet najbardziej wyszkoleni menedżerowie mogli sprawnie radzić sobie z nimi, co oznacza, że niegdyś szczupła i sprawna firma jest zmuszona do zastosowania modelu biznesowego, który wiąże się z wyższymi kosztami, niż jest do tego przyzwyczajony.
Konkurenci biorący udział w rynku
Wadą strategii ograniczonego wzrostu jest to, że konkurenci mogą mieć udział w rynku poprzez przyjęcie własnej strategii szybkiego wzrostu. Generalnie łatwiej jest rozwinąć się na młody rynek z niewieloma lub żadnymi graczami, niż ukraść udział w rynku konkurentowi, który już się ugruntował. Firma zaangażowana w ograniczoną strategię wzrostu może stracić szansę na wykorzystanie niewykorzystanych rynków.
Presja inwestorów
Większość inwestorów venture capital i wielu akcjonariuszy interesuje się głównie ograniczonym czasem ich inwestycji, zazwyczaj nie dłużej niż kilka lat. Inwestorzy ci chcą wpłacić swoje pieniądze, zarobić i zabrać te pieniądze, aby zainwestować w nową, rozwijającą się firmę. Menedżer, który przyjmuje ograniczoną strategię rozwoju dla swojej organizacji, może napotkać znaczną presję ze strony inwestorów, by szybciej rozwijać firmę.
