W świecie organizacji non-profit połączenie dotyczy absorpcji jednego podmiotu przez drugiego. Absorbująca korporacja, znana jako "ocalały", przejmuje zobowiązania i aktywa korporacji, która się w nią połączyła. Łączenie może być trudnym i czasochłonnym procesem, w którym zarząd obu organizacji może podejmować bolesne decyzje. Przed przystąpieniem do fuzji należy sprawdzić, co należy zrobić i czy fuzja powinna zostać przeprowadzona.
Samoocena
Zanim rozpocznie się proces łączenia, obie organizacje muszą przeprowadzić uczciwą ocenę swoich mocnych i słabych stron. Obejmują one takie aspekty, jak długi i aktywa, a także kultury i wartości organizacyjne. Obie rady muszą zadać sobie pytanie, czy skorzystają z połączenia, czy lepiej będzie rozwiązać organizację, która ma zostać wchłonięta.
Utwórz Komitet ds. Połączeń
Gdy obie organizacje zdecydują, że fuzja będzie najlepszą opcją dla nich obu, muszą powołać komisję do obsługi tego procesu. Komitet musi składać się z kluczowych przywódców obu organizacji, mianowicie dyrektorów wykonawczych i członków zarządu. Podczas posiedzeń komisji członkowie muszą wyciągać wnioski, na przykład, która organizacja przetrwa, jak się ją nazwie, kto ją poprowadzi, jaka będzie jej misja i jakie nowe usługi będzie ona oferować?
Przydzielanie i delegowanie obowiązków
Gdy obie organizacje dojdą do wniosków co do kierunku, w jakim podejmie się nowy podmiot, członkowie komitetu ds. Fuzji muszą zacząć delegować i wyznaczać obowiązki potrzebne do ukończenia procesu. Obowiązki te obejmują odpowiedzialność za wypełnianie formularzy prawnych i przekazywanie ich właściwym urzędom, przenoszenie biur, jeśli to konieczne, a także ogłaszanie połączenia.
Przesyłanie nowych dokumentów prawnych
Fuzja staje się oficjalna, gdy organizacja, która przeżyje, przedkłada nowe dokumenty prawne władzom stanu. Umowa łączenia musi być złożona w biurze prokuratora generalnego stanu, jak również we wszystkich protokołach z posiedzeń i uchwałach dotyczących połączenia i bieżących sprawozdań finansowych nowej organizacji. Organizacja, która przeżyła, przedkłada nowe akty założycielskie państwu, które stanowi jego konstytucję.