Zarządzanie zapasami jest ważnym elementem prowadzenia udanego biznesu detalicznego. Aby zmaksymalizować przychody, firmy muszą mieć odpowiednią ilość produktów w danym momencie. Ponieważ firma kupuje zasoby reklamowe, zwykle poniesie zróżnicowane koszty, ponieważ ceny pobierane przez dostawców inwentarza są zmienne. Metody wyceny zapasów pomagają firmom rozpoznać koszt zapasów do celów księgowych.
Detaliczne metody inwentaryzacji
Last-in-first-out (LIFO) i first-in-first-out (FIFO) to dwie najczęściej używane metody wyceny zapasów. LIFO zakłada, że każda sprzedana jednostka była ostatnią zakupioną jednostką inwentarzową. Z kolei FIFO zakłada, że ostatnia sprzedana jednostka była najstarszą jednostką w ekwipunku. W okresie rosnących cen firma korzystająca z FIFO będzie miała niższe koszty i wyższe dochody niż firma korzystająca z LIFO. Żadna z tych technik nie bierze pod uwagę stanu zapasów, z którego pochodzi rzeczywisty przedmiot.
Wartość dolara LIFO
Wartość dolara LIFO to technika inwentaryzacji obliczana w dolarach. Ta technika inwentaryzacji wyświetla każdą partię przedmiotów według wartości w dolarach zamiast jednostek reklamowych. Prowadzi to do znacznie prostszego rozliczania, ponieważ różne produkty o tej samej wartości należą do tej samej grupy lub puli. Wielu sprzedawców używa metody LIFO w warstwie wartości dolarowej, ponieważ wraz ze wzrostem cen w czasie ta technika magazynowania zmniejsza odpowiedzialność podatkową dla firmy. Ta obniżka podatku wynika z faktu, że ostatnie jednostki inwentaryzacyjne zakupione przez firmę były najdroższe. To z kolei zmniejsza dochód podlegający opodatkowaniu.
Indeks cen
Podstawowe techniki wyceny zapasów nie uwzględniają inflacji. Jednak aby dokonać dokładnej wyceny, firma musi dokonać korekty inflacji. Metoda wartości dolara wykorzystuje indeks cen do corocznego dostosowywania wartości zapasów. To także firma, aby ustalić, czy ceny zapasów rzeczywiście wzrosły lub po prostu wzrosły z powodu inflacji. Przepisy podatkowe w zakresie podatku dochodowego od podatku wewnętrznego pozwalają również firmom na stosowanie uproszczonej wartości USD w USD, jeśli firma działa z relatywnie wysokimi procentami marży brutto.
Metoda LIFO z podwójną rozszerzalnością dla wartości dolara
Metoda podwójnego przedłużenia to procedura, którą firma może wykorzystać do obliczenia wartości LIFO w dolarach w sytuacji, gdy nie są dostępne szerokie grupy asortymentów podobnych produktów. Aby uzyskać indeks przy użyciu tej metody, firma wykorzystuje reprezentatywną część produktów w ekwipunku. Podstawowym problemem związanym z metodą LIFO o podwójnej wartości dolara jest to, że ta metoda wymaga, aby księgowy zajmował się pozycjami nieobecnymi w inwentarzu roku bazowego i znajdował odpowiednie porównywalne produkty. Przyjęcie metody łańcucha linków może pomóc rozwiązać ten problem, ale może okazać się kosztowne. Certyfikowany publiczny księgowy może doradzać przedsiębiorstwom w zakresie metody wyceny zapasów najbardziej korzystnej dla danego modelu biznesowego.
