Rachunkowość fuzji i przejęć - praktyka łączenia jednego przedsiębiorstwa z drugim - jest często skomplikowana i podlega ścisłym zasadom rachunkowości. Metoda zakupu i metoda nabycia to zarówno praktyki rachunkowe mające na celu zapewnienie dokładnego zapisu tego procesu. Zrozumienie różnic jest ważne dla firm i inwestorów analizujących połączenie jednostek.
Historia
Przed rokiem 2008 metoda zakupu była powszechnie akceptowanym standardem praktyki stosowanym do rozliczania połączenia lub przejęcia dwóch różnych podmiotów gospodarczych. Metoda ta została po raz pierwszy przyjęta w 2001 r. I wymagała zastosowania koncepcji zwanej zasadą "wartości godziwej" przy rozliczaniu wszystkich połączeń jednostek gospodarczych. Pod koniec 2008 r. Główne organy ds. Rachunkowości, Rada ds. Standardów Rachunkowości Finansowej oraz Rada Międzynarodowych Standardów Rachunkowości zaktualizowały swoje zasady, aby przyjąć nieco zmienioną formę metody zakupu w rachunkowości połączeń i przejęć, zwaną metodą nabycia. W tym momencie metoda zakupu rachunkowości fuzji i przejęć nie była już wykorzystywana do tego rodzaju transakcji.
Zasada wartości godziwej
Zarówno metoda nabycia, jak i metoda przejęcia stosują zasadę wartości godziwej, chociaż sposób jej faktycznego wyboru jest różny. Zasada uczciwej wartości jest ważna dla zrozumienia tych różnic. Zgodnie z tą zasadą aktywa i pasywa powinny być księgowane według ich wartości godziwej, nawet jeśli ich cena zakupu przekracza tę wartość. Różnica między wartością godziwą a faktycznym kosztem jest wykazywana jako wartość firmy. Takie podejście ma na celu zapewnienie większej dokładności raportowania wpływu połączenia lub przejęcia na kapitał własny dla inwestorów.
Wartość godziwa w metodzie zakupu
W metodzie kupna koszty związane z działalnością wynikającą z połączenia tych jednostek są zazwyczaj ujmowane jako część ich wartości godziwej. W rzeczywistości te koszty związane z transakcją są uwzględniane w cenie nabycia spółki przejmowanej. Koszty restrukturyzacji są również ujmowane w wartości godziwej, nawet jeżeli nie są w pełni wprowadzone do dnia przejęcia. Zgodnie z metodą nabycia do wartości godziwej należałyby tylko pozycje warunkowe - aktywa i zobowiązania, które nie zostały jeszcze zrealizowane - o wysokim prawdopodobieństwie rozrachunku.
Metoda pozyskiwania
Według Petera Aghimien z Indiana University, South Bend, "metoda nabycia ma na celu poprawę rozpoznawania i wyceny możliwych do zidentyfikowania nabytych aktywów, przejętych zobowiązań oraz wszelkich niekontrolujących udziałów w jednostce przejmowanej." W tym celu wiele kosztów restrukturyzacji i kosztów związanych z transakcją, które zostały uwzględnione w wartości godziwej w ramach metody nabycia, ujmuje się oddzielnie jako koszty działalności. Ponadto metoda nabycia wymaga, aby jednostka przejmująca "mierzyła wartość godziwą jednostki przejmowanej, jako całości, na dzień przejęcia", raczej niż w okresie między ogłoszeniem nabycia a faktycznym jego wystąpieniem, zgodnie z rachunkowością kanadyjską. Rada Standardów. Na koniec, wszelkie ewentualności, które są "bardziej niż prawdopodobne" w celu rozliczenia, są ujmowane według ich wartości godziwej, zgodnie z FASB.
