Rola ładu korporacyjnego w strategicznym podejmowaniu decyzji

Spisu treści:

Anonim

Jedną z najważniejszych ról ładu korporacyjnego jest zapewnienie, że decyzje strategiczne są podejmowane w interesie tych, którzy są zainteresowani sukcesem. Rady coraz bardziej koncentrują się na akcjonariuszach korporacyjnych, ale może nastąpić zmiana. Interesy interesariuszy, takich jak klienci, potencjalni klienci i osoby niebędące klientami, na które wpływ mają decyzje firmy, mogą zacząć zwracać uwagę na ład korporacyjny. odgrywa coraz bardziej strategiczną rolę.

Ustawienie polityki

Ład korporacyjny to system wykorzystywany do kierowania i kontroli organizacji. Jedną z wielu ważnych ról odgrywanych przez rady korporacyjne i komitety wykonawcze jest ustanowienie i egzekwowanie polityki uznanej za niezbędną do skutecznego działania firmy. Mogą to być kody etycznego postępowania wobec klientów, sprzedawców, pracowników i akcjonariuszy, wkład w strukturę organizacji, a także zatwierdzanie stanowisk i obowiązków. Może to obejmować wkład w kulturę korporacyjną lub wiele subtelnych wskazówek dotyczących zarządzania, które wpływają na przejrzystość lub nieprzejrzystość procesu podejmowania strategicznych decyzji.

Ustanowienie strategii korporacyjnej

Rada korporacyjna organizacji musi być ściśle zaangażowana w ustalenie jasnej definicji celu organizacji i pożądanych rezultatów. Jeśli firma stawia cel, by stać się globalnym liderem w dziedzinie technologii telekomunikacyjnej na rynku wojskowym, wówczas cele korporacyjne, plany strategiczne, alokacje finansowe i mierzalne wyniki powinny być mierzone w odniesieniu do ich zdolności do przemieszczania firmy w kierunku tego celu. Jeśli zasoby są przydzielane do miejsc, które nie wspierają tego strategicznego celu, to należyta staranność rady musi określać przyczynę i wprowadzać dane, do których nie należy strategii: sam cel strategiczny lub akcje zasobów, które początkowo wydają się być poza strategią. zsynchronizowania.

Zapewnienie, że działania wspierają strategiczne stanowiska

Zespół wykonawczy firmy jest bezpośrednio odpowiedzialny przed zarządem. Wymaga to sprawdzenia ważnych decyzji korporacyjnych i wyników pod kątem celów korporacyjnych, jeśli nie przez pełne członkostwo, a następnie przez komitet wykonawczy rady. Kluczowe działania strategiczne, takie jak fuzje i przejęcia, znaczące nowe wejścia na rynek, wyjścia z rynków, zamykanie fabryk lub zmiana miksu dywersyfikacji lub pozycji cenowej, to przykłady decyzji, które wymagają nadzoru nad ładem korporacyjnym.

Monitorowanie decyzji inwestycyjnych i inwestycji kapitałowych

Obowiązkiem rady nadzorczej jest przeglądanie i rozumienie sprawozdań finansowych spółki oraz kierowanie ostrożną inwestycją funduszy w celu maksymalizacji dochodu i zysków netto. Zwłaszcza od czasu obowiązywania ustawy Sarbanes-Oxley z 2002 r., Która wprowadziła nowe obowiązki w zakresie sprawozdawczości finansowej, rady korporacyjne muszą zachować czujność w odniesieniu do strategicznego wpływu nowych wymogów na kontrole wewnętrzne. Zarządy spółek muszą także przejrzeć i zrozumieć portfel produktów oraz wspierać zespół zarządzający, oferując strategiczny nadzór nad dostosowaniem asortymentu produktów, zatwierdzaniem lub przenoszeniem inwestycji kapitałowych do kategorii produktów o największym potencjale do utrzymywania i zwiększania przychodów oraz zarządzania wydatkami. Jednocześnie członkowie zarządu mają trudne zadanie: pomoc zespołowi kierowniczemu w osiągnięciu równowagi krótkoterminowych celów, tak pożądanych przez akcjonariuszy, z długoterminowymi inwestycjami niezbędnymi do zapewnienia przyszłości firmy.

Odpowiedzialność wobec interesariuszy

Z punktu widzenia zarządzania, odpowiedzialność, choć często skupia się na akcjonariuszach giełdowych, może czasami stać się czymś, co dotychczas nie było brane pod uwagę. Historycznie, program nauczania w szkołach biznesu kładł nacisk na odpowiedzialność przede wszystkim za zwroty akcji akcjonariuszy, pozostawiając obowiązki korporacji dobrym obywatelem korporacyjnym, często pomijanym. Ponieważ ceny akcji i kwartalne dywidendy znalazły się w centrum uwagi, długoterminowe inwestycje są często odkładane na bok. Krytyczne aspekty obowiązków w zakresie ładu korporacyjnego, takie jak inwestycje w infrastrukturę, zmiany w zakładach, bezpieczeństwo w miejscu pracy lub planowanie katastrof, często były ignorowane lub opóźniane poza bezpiecznymi parametrami czasowymi. Katastrofa w Zatoce Perskiej w 2010 r. Wykazała wątpliwe osądy ze strony ładu korporacyjnego British Petroleum (BP). Podczas gdy upływ czasu był prawdopodobnie udziałem wielu producentów ropy, nastąpił po latach bezprecedensowego wzrostu przychodów i zysków akcjonariuszy. Gdy pojawiły się bezprecedensowe zyski, okazało się, że niewiele lub prawie żadna inwestycja korporacyjna nie została przeznaczona na technologie, inspekcje bezpieczeństwa ani plany reagowania na katastrofy w głębokich wodach, nawet gdy rezerwy ropy były zużywane na coraz głębszych wodach. Z pewnością interesariusze tej katastrofy wykraczają daleko poza udziałowców BP i obejmują rybaków i drobnych przedsiębiorców, których środki do życia zostały zniszczone, zabitych przez nie dzikich zwierząt oraz mieszkańców Zatoki Perskiej, których życie będzie zagrożone przez następne dziesięciolecia. Rada korporacyjna, która nie przygotowuje się na kryzys lub bierze pod uwagę szeroki wpływ swoich decyzji operacyjnych, nie wypełnia swojego mandatu.