Polityka pieniężna obejmuje działania banków centralnych, takich jak amerykańska Rezerwa Federalna, w celu uregulowania podaży pieniądza w danym kraju. Rezerwa Federalna lub Fed, a także inne banki centralne, handel obligacjami rządowymi, regulują wymogi rezerwy bankowej i ustanawiają krótkoterminowe stopy procentowe, aby wpłynąć na podaż pieniądza. Mają nadzieję wspierać zrównoważony wzrost gospodarczy i ograniczać inflację do minimum. Polityka pieniężna niesie własny zestaw mocnych i słabych stron.
Siła: Stabilne ceny
Inflacja szkodzi wartości pieniądza poprzez zmniejszanie siły nabywczej. Kiedy inflacja rośnie szybciej niż oczekiwano, Fed może sprzedawać obligacje rządowe, aby wyjąć pieniądze z obiegu lub podwyższyć krótkoterminowe stopy procentowe. Według Banku Rezerwy Federalnej w San Francisco, działania te mogą doprowadzić banki i inne instytucje kredytowe do podwyższenia stóp długoterminowych. Zmniejsza to dostęp do kredytu i spowalnia wydatki konsumentów, przeciwdziałając inflacji.
Słabość: Konfliktujące cele
Cele zrównoważonego wzrostu gospodarczego i niskiej inflacji często są sprzeczne. Greg Mankiw, ekonomista z Harvardu i autor "Principles of Economics", pisze, że istnieje krótka relacja między bezrobociem a inflacją. W rozwijającej się gospodarce, przy niższym bezrobociu, inflacja może przejściowo wzrosnąć. To uruchamia akcję polityki pieniężnej, aby spowolnić wzrost i zmniejszyć inflację. Kiedy spada presja inflacyjna, stopa bezrobocia może rosnąć przez krótki okres, gdy tempo gospodarki spada.
Siła: perspektywa długoterminowa
Krótkoterminowe działania umożliwiają decydentom ocenę warunków gospodarczych i promowanie zrównoważonego wzrostu i niskiej inflacji w długim okresie.
Osłabienie: opóźnienia w pracy
Decyzje polityki monetarnej Rezerwy Federalnej mogą zająć miesiące, a nawet rok lub dłużej, aby osiągnąć zamierzony efekt.
