Program znaczków żywnościowych, oficjalnie znany pod nazwą Programu Uzupełniającej Pomocy Żywieniowej (SNAP), otrzymuje sporo krytyki. Niektórzy uważają, że program wykorzystuje zbyt wiele dolarów podatników. Inni skarżą się, że zbyt wiele osób otrzymuje znaczki żywnościowe, które na nie nie zasługują. Jednak ci na korzyść SNAP uważają, że program służy potrzebującym i że wiele rodzin będzie głodnych bez niego. Niektórzy zwolennicy uważają, że program stymuluje także gospodarkę.
Korzyści z pieczątek żywnościowych
Gospodarstwa domowe często wydają na jedzenie około 1300 funtów miesięcznie. Dzięki SNAP ponad 22 miliony gospodarstw domowych odczuwa ulgę, uzupełniając ten wydatek poprzez przydział SNAP. Świadczenia te trafiają do rodzin, które są uważane za niezdolne do spożycia przez żywność i zagrożone, że nie będą w stanie zapewnić żywności swoim członkom. Po tym, jak ludzie zaczną otrzymywać SNAP, ryzyko to zmniejsza się, co oznacza, że SNAP pomaga wypełnić lukę między potrzebą jedzenia a możliwością jego zakupu. Zwolennicy SNAP twierdzą, że program sprawia, że żywność jest łatwiej dostępna dla milionów potrzebujących.
Korzystanie z zalet SNAP również stymuluje gospodarkę. Każdy dolar wydany na pomoc żywnościową stymuluje gospodarkę, dodając 1,73 USD do działalności gospodarczej. Zwolennicy SNAP twierdzą, że ten wzrost aktywności gospodarczej przeważa miliardy dolarów wydatkowanych na sfinansowanie programu SNAP. Dolary SNAP są wydawane w społeczności. Nikt nie trzyma się tej korzyści, ponieważ jedzenie jest tak bardzo potrzebne. Wydatki stymulują biznes, co jest kolejnym dowodem, że wydatki SNAP są dodatkiem do gospodarki.
Program podkreśla również korzyści płynące ze zdrowego odżywiania. Podczas gdy odbiorcy mogą wybierać niezdrową żywność, która w dużej mierze wynika z zakazu takich napojów, jak napoje gazowane i słodycze, wymagają one zatwierdzenia przez Kongres, wymagają większego nadzoru i są zbyt kosztowne. Jednak inne pozytywne kroki mogą promować zdrowszą dietę dla osób otrzymujących korzyści SNAP.
USDA zapewnia dotacje dla dużych i małych programów w całym kraju, które mogą pomóc w uzyskaniu zdrowej żywności dla odbiorców SNAP. W rezultacie odbiorcy mogą uzyskać dotacje na zakup produktów na targach rolniczych lub w innych miejscach sprzedających żywność ekologiczną, z lokalnych źródeł. Wielu uważa to za ogromny krok naprzód w promowaniu zdrowego żywienia.
Zwolennicy programu pieczątek podkreślają również, że kwalifikacje do świadczeń SNAP automatycznie uprawniają beneficjentów do innych programów świadczeń, takich jak bezpłatne obiady szkolne i pomoc w opłacaniu rachunków za usługi, dodatkowo pomagając potrzebującym.
Wada znaczków żywnościowych
Pomimo korzyści płynących z SNAP i widocznej potrzeby programu, istnieje społeczne piętno związane z otrzymaniem takiej pomocy. Odbiorcy czasami są oznaczani jako leniwi i mają kiepską etykę pracy. Niektórzy eksperci uważają, że to utrudnia wielu ludziom próbę ukrycia swoich korzyści SNAP lub nie ubiegania się, czy kwalifikują się. Wielu odbiorców pomocy publicznej jest zawstydzonych, aby otrzymać pomoc. Aby pomóc rozwiać piętno, zwolennicy wzywają ludzi do zaprzestania przeglądania SNAP jako programu opieki społecznej i rozpoczęcia oglądania go jako programu żywieniowego.
Oszustwo to kolejna kwestia poruszana przez przeciwników programu. Niektórzy właściciele sklepów zostali oskarżeni o przemyt podziemny, gdzie przyjmują łapówki od odbiorców SNAP, więc odbiorcy mogą korzystać z ich świadczeń przy zakupie zabronionych przedmiotów, takich jak gaz lub alkohol. Z powodu tych transakcji podziemnych, SNAP traci 1,3 proc. Finansowania na oszustwa. Choć może wydawać się to niewielką liczbą, odpowiada to rocznej stracie w wysokości 3 miliardów dolarów. Jest to dodatek do beneficjentów, którzy mogą kłamać, aby uzyskać świadczenia. W sumie, biorąc pod uwagę handel, podstępnych wnioskodawców i błędy rządowe, program traci rocznie około 4 procent swojego finansowania, co skutkuje utratą wielu miliardów dolarów i, według tych, którzy sprzeciwiają się znaczkom żywnościowym, marnowaniu pieniędzy podatników.
Innym postrzeganym problemem z programem jest ograniczona siła nabywcza odbiorców. Podczas gdy beneficjenci SNAP doceniają możliwość zakupu kwalifikujących się produktów spożywczych (które obejmują rzeczy takie jak chleb, płatki, owoce, warzywa, mięso, produkty mleczne i napoje bezalkoholowe), wielu chciałoby kupić inne potrzebne artykuły, takie jak pieluchy, mydło, papier produkty i artykuły higieniczne, z których żaden nie jest objęty programem. Kwalifikacje do programu już wskazują trudności finansowe rodziny. Brak możliwości zakupu tych podstawowych przedmiotów pozostawia lukę w zdolności odbiorców do zapewnienia swoim rodzinom bardzo potrzebnych artykułów nieżywnościowych.
Ponadto kupowanie gorących potraw, żywności przeznaczonej do spożycia w sklepach i posiłków w restauracjach jest dozwolone tylko na ograniczonych obszarach geograficznych, co utrudnia osobom bezdomnym i niektórym niepełnosprawnym obywatelom spożywanie posiłków, ponieważ nie mogą oni gotować. Niektóre schrony i kuchnie zupowe akceptują również korzyści SNAP, ale USDA musi najpierw zatwierdzić te udogodnienia, aby wziąć płatności. Nie ma gwarancji, że schronisko zapisało się do tego systemu.
USDA uruchomiła program posiłków restauracyjnych, który umożliwia restauracji przyjmowanie korzyści SNAP jako płatności od niektórych odbiorców, którzy nie mogą gotować i przechowywać żywności. Tylko Arizona, Michigan i Kalifornia obecnie uczestniczą w tej inicjatywie. Innym potencjalnym problemem jest to, że niektórzy ustawodawcy naciskają na cięcia w finansowaniu SNAP, które mogą wyeliminować takie inicjatywy.
