W latach pięćdziesiątych, napędzany przez kwitnącą klasę średnią, zaczął się wyłaniać ruch zwany konsumpcjonizmem. Myśleliśmy, że konsumenci mają prawo do dobrego i sprawiedliwego traktowania przez firmy. Ta myśl umocniła się w przemówieniu z 1962 r., W którym prezydent John F. Kennedy przedstawił Kongresowi koncepcję czterech konkretnych praw konsumenta, który ostatecznie stał się znany jako "Karta praw konsumenta". Zostało to zatwierdzone przez ONZ, która dodała jeszcze dwa prawa w 1985 roku.
Być bezpiecznym
Prawo do bycia bezpiecznym zapewnia, że klienci muszą być chronieni przed szkodami spowodowanymi przez wadliwe produkty lub usługi. Stało się to rzeczywistością, gdy Ustawa o bezpieczeństwie produktów konsumenckich ustanowiła Komisję Bezpieczeństwa Produktów Konsumpcyjnych (CPSC) w 1972 roku. Ta agencja federalna ma prawo ustalać standardy wydajności, wymagać od firm testowania swoich produktów i umieszczania na nich etykiet ostrzegawczych oraz wymuszania na produkcie wspomina.
Aby wybrać dowolnie
Prawo do swobodnego wyboru oznacza, że konsumenci mają prawo do wyboru szerokiej gamy produktów podczas zakupów. Praktyki rządowe mające na celu promowanie tego prawa obejmują ograniczenia czasowe dotyczące patentów i przepisów dotyczących nieuczciwych praktyk cenowych.
Być poinformowanym
Prawo do informacji oznacza, że społeczeństwo ma prawo do otrzymywania konkretnych i rzetelnych informacji na etykietach iw reklamie. Firmy nie mogą podawać konsumentom niedokładnych lub wprowadzających w błąd informacji w celu zwiększenia sprzedaży.
Być usłyszanym
Chociaż żadna agencja rządowa nie zajmuje się opiniami konsumentów, prawo do bycia wysłuchanym mówi, że konsumenci mają prawo wypowiadać się na temat produktów, usług i polityki firmy. Jest to realizowane i osiągane za pośrednictwem prywatnych agencji regulacyjnych, takich jak Better Business Bureau lub BBB. Takie agencje umożliwiają konsumentom zgłaszanie firm, które działają nieuczciwie lub nieetycznie, czyli informacji, które mogą pomóc innym konsumentom.
Do edukacji
Prawo do edukacji określa prawo dostępu do materiałów edukacyjnych lub informacyjnych lub programów, które umożliwiają konsumentom dokonywanie najlepszych wyborów przy zakupie i otrzymywaniu towarów i usług. Organizacja Narodów Zjednoczonych dodała to prawo do pierwotnej ustawy o prawach konsumenta.
Do serwisu
Prawo do służby również zostało dodane przez ONZ. To prawo ucieleśnia ideę, którą wielu z nas uważa za "obsługę klienta": prawo do dobrego traktowania i szacunku. Firmy powinny szybko i uprzejmie reagować na potrzeby i obawy klientów. Ponadto oznacza to, że potencjalni konsumenci powinni być traktowani z takim samym szacunkiem: nawet jeśli klient nie dokona zakupu, dostawca towarów lub usług powinien nadal traktować go dobrze.
