Teoria funduszy pożyczkowych opisuje zależność między dostępnymi środkami na pożyczkę a stopami procentowymi. Zarówno podaż pieniądza dostępnego do pożyczania, jak i popyt na pieniądze, które mają być pożyczone, zależą od stóp procentowych. Rynek funduszy pożyczkowych składa się z pożyczkobiorców i pożyczkobiorców funduszy.
Podstawowa zasada
Rynek funduszy pożyczkowych działa na zasadzie równowagi. Popyt na fundusze pożyczkowe będzie bilansował się z podażą pożyczonych środków po określonej stopie procentowej. Stopa procentowa zmienia się w zależności od warunków rynkowych, więc popyt na - i podaż - pożyczonych funduszy pozostaje jednakowy. Zmiany popytu na fundusze lub podaży funduszy spowodują zmianę stopy procentowej w celu przywrócenia równowagi. Na przykład wzrost popytu na fundusze powoduje wzrost stopy procentowej, co z kolei zwiększa dostępną podaż. Odwrotna też jest prawda. Konsumenci mają dostęp do pożyczek przede wszystkim za pośrednictwem kredytów bankowych. Przedsiębiorstwa i rządy mogą również emitować obligacje, aby uzyskać dostęp do pożyczonych funduszy.
