Porozumienie między amerykańską Radą ds. Standardów Rachunkowości Finansowej lub FASB a Radą Międzynarodowych Standardów Rachunkowości tworzy nowe ogólnie przyjęte zasady rachunkowości, czyli GAAP, w celu rozpoznawania przychodów - to znaczy, kiedy księgować przychody ze sprzedaży. Chociaż zasady nie zaczynają obowiązywać do 2017 r., Wiele firm już planuje zmiany, według PWC, firmy rachunkowej. Nowe standardy tworzą pięcioczęściowy model, w którym firma identyfikuje umowę, oddziela obowiązki wykonania, określa cenę transakcji, alokuje cenę transakcji i rozpoznaje przychód. Różne zasady odnoszą się do niektórych rodzajów umów, takich jak umowy ubezpieczeniowe i umowy najmu.
Identyfikacja umowy
FASB definiuje umowę jako umowę z możliwymi do wyegzekwowania prawami i zobowiązaniami między dwiema lub więcej stronami. Zasady dotyczą umów pisemnych i ustnych, a także ustaleń umownych wynikających z normalnych praktyk biznesowych. Strony mają stosować nowe zasady GAAP osobno do każdej umowy, chociaż mogą łączyć pewne umowy spełniające określone kryteria.
Identyfikacja obowiązków związanych z wydajnością
Kontrakty mogą zawierać obietnice, zwane zobowiązaniami do realizacji, w celu przekazania towarów lub usług klientowi. Nowe zasady GAAP wyjaśniają, w jaki sposób ustalić, czy dwa lub więcej zobowiązań są odrębne lub łączone. Firmy rozliczają się z połączonych zobowiązań jako pojedyncza jednostka. Zasady kierują również firmami, jak radzić sobie z obowiązkami związanymi z wydajnością, które są zależne od stron trzecich.
Określanie ceny transakcji
Sprzedawca oczekuje gotówki lub innego świadczenia, gdy przekazuje towary lub usługi klientom. FASB wymienia cztery czynniki do ustalenia ceny transakcyjnej: (1) Prognozowanie najbardziej prawdopodobnej wartości, gdy kontrakt wymaga zapłaty w oparciu o jedną lub więcej zmiennych; (2) Dostosowanie do wartości pieniądza w czasie; (3) Pomiar wynagrodzenia bezgotówkowego; (4) Obniżenie ceny transakcji, jeśli sprzedawca płaci wynagrodzenie klientowi, na przykład za pomocą specjalnego kredytu kupieckiego. Firmy nie powinny uwzględniać ryzyka kredytowego klienta przy ustalaniu ceny transakcji.
Przydzielanie ceny transakcji
Jeśli umowa ma wiele obowiązków związanych z realizacją, sprzedawca musi odpowiednio przydzielić otrzymane dochody pośród zobowiązań. Sprzedający stosuje rzeczywistą lub szacunkową cenę jednostkową każdego zobowiązania do alokacji przychodów. Zasady GAAP omawiają, kiedy przydzielić zniżkę do konkretnych towarów i usług obiecanych w umowie. Jeżeli cena transakcji zmienia się w trakcie trwania umowy, sprzedawca aktualizuje przychody w okresie zmiany ceny.
Rozpoznawanie dochodów
Ostatnim krokiem modelu jest ustalenie, kiedy sprzedawca spełnia zobowiązanie do świadczenia, przekazując klientowi kontrolę towarów lub usług. GAAP rozróżnia transfery, które występują w czasie w porównaniu z transakcjami, które mają miejsce w danym momencie, i podaje kryteria określające moment, w którym sprzedawca powinien rozpoznać przychód uzyskany w czasie. Zawiera również pięć różnych zdarzeń wskazujących na sprzedającego przekazane towary lub usługi w określonym momencie. Zdarzenia te obejmują prawo sprzedawcy do otrzymania płatności, klient przyjmuje tytuł prawny do towaru i fizyczny przekaz towarów. Zasady GAAP omawiają również specjalne tematy, w tym ustalenia dotyczące przesyłek i umów odkupu.
