Istnieją cztery główne typy systemów organizacyjnych. Ustalenie, który z nich działa najlepiej dla danej firmy lub przedsiębiorstwa, wymaga odpowiedzi na szereg pytań, w tym dotyczących operacji, potencjału wzrostu i odpowiedzialności. Te i inne czynniki mogą pomóc w określeniu ostatecznej struktury organizacji.
Przedsiębiorcze
Struktura przedsiębiorczości wiąże się z silnym, scentralizowanym przywództwem i działa dobrze dla mniejszych firm. W klasycznej teorii zarządzania ten typ organizacji nazywano strukturą liniową. Był określony i liniowy łańcuch dowodzenia i odpowiedzialności. Właściciel, prezes lub dyrektor generalny podejmuje najważniejsze decyzje i zwykle jest łatwo dostępny dla wszystkich pracowników. Dysponuje całkowitą odpowiedzialnością i całkowitą odpowiedzialnością ramion. Jednakże lider może w końcu zostać powstrzymany przez niezdolność do poznania wszystkich rzeczy związanych z biznesem. W miarę rozwoju firmy lider przedsiębiorczości może stwierdzić, że firma wyprzedziła swoją wiedzę i czas.
Funkcjonalny
Struktura funkcjonalna jest zorganizowana wokół podobnych operacji lub zadań, które należy wykonać. Tylko nieznacznie mniej scentralizowany niż forma przedsiębiorcza, funkcjonalny system organizacyjny działa najlepiej dla mniejszych firm z kilkoma operacjami satelitarnymi, zwykle zlokalizowanymi na tym samym kontynencie lub w tym samym kraju.
Funkcjonalna struktura organizacyjna może nie działać tak dobrze, jak firma rozwija się. Jeśli przywódca umiera lub postanawia przejść na emeryturę, znalezienie dobrego następcy staje się problematyczne. Wieloletni pracownicy mogą stać się dobrymi specjalistami, ale nie mają możliwości wycofania się i zobaczenia większej organizacji.
Dywizyjny
Struktura wydzielona jest o krok dalej od całkowitej scentralizowanej kontroli wykonywanej w ramach systemu przedsiębiorczości. Ta struktura organizacyjna grupuje operacje według podobnych produktów lub bliskości geograficznej. Zamiast zgłaszać się do jednego szefa firmy, każda lokalizacja jest prowadzona przez dyrektora generalnego lub podobnego urzędnika firmy, który z kolei podlega dyrektorowi naczelnemu lub prezesowi. Ta struktura zapewnia większą elastyczność. Z drugiej strony, konkurencja pomiędzy podziałami na rzadkie zasoby, powielanie wysiłków i dezorientacja w zakresie odpowiedzialności za wyniki finansowe mogą się zwiększać wraz ze wzrostem indywidualnych podziałów.
Matryca
Macierzowa struktura organizacyjna jest trudna do zaplanowania i wdrożenia. Najskuteczniej jest używany przez organizacje, które potrzebują wysoce niezależnego i kreatywnego myślenia w chaotycznym środowisku. Macierz jest bardzo zdecentralizowana w procesie decyzyjnym, dzięki czemu jest dobra dla międzynarodowych korporacji z różnymi operacjami na różnych kontynentach. Macierz działa najlepiej, gdy kreatywność jest ważniejsza niż kontrola kosztów i szybkie podejmowanie decyzji.
