Przejrzystość rachunkowości oznacza oferowanie akcjonariuszom jasnego, zwięzłego i zrównoważonego obrazu sytuacji finansowej firmy. Znaczenie przejrzystości rachunkowości wzrosło po kilku znaczących skandali związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej i księgowych oraz wzmożonych przepisach rządowych, które wymagają od firm przestrzegania określonych standardów sprawozdawczości.
Podstawy rachunkowości
Rachunkowość jest procesem biznesowym prowadzenia rejestrów finansów. Firmy stosują rachunkowość w dwóch podstawowych celach: raportowania wyników finansowych akcjonariuszom i innym grupom interesariuszy oraz do wykorzystania w podejmowaniu decyzji menedżerskich. Przejrzystość rachunkowości odnosi się do procesu sprawozdawczości finansowej księgowej, w którym firmy zgłaszają swoje dane finansowe do wiadomości publicznej. Obejmuje to dystrybucję wspólnych raportów finansowych, takich jak rachunki zysków i strat, bilanse, wyciągi z rachunku przepływów pieniężnych oraz wyciągi z zysków zatrzymanych.
Przejrzyste raportowanie
Przejrzystość rozszerza oczekiwania na dokładną sprawozdawczość finansową wykraczającą poza podstawową uczciwość. Przejrzysta rachunkowość jest ważna, ponieważ "kompletny i zrozumiały obraz sytuacji finansowej firmy zmniejsza niepewność na naszych rynkach", zgodnie ze świadectwem z września 2008 r. Przed podkomisją Senatu USA ds. Komisji Papierów Wartościowych, Ubezpieczeń i Inwestycji w zakresie bankowości, mieszkalnictwa i spraw miejskich Dyrektora Pionu Finansów Korporacji John W. White i James L. Kroeker, Zastępca Głównego Księgowego. Zasadniczo firmy są przejrzyste, gdy informują o wszystkim, co może potencjalnie wpłynąć na finansistów, w tym ryzyko biznesowe i inwestycyjne.
Efekt rewolucji
Wiele firm dodało do zwiększonego zapotrzebowania na przejrzystość rachunkowości od rządu poprzez angażowanie się w skandale księgowe obejmujące niedokładne lub niekompletne sprawozdania księgowe i finansowe. Firmy, które borykają się z problemami, czasami powracają do manipulacji księgowych, aby ukryć słabe wyniki firmy, zgodnie z witryną "Corporate Narc". Inne organizacje usługowe przyczyniły się do tego, uczestnicząc w nieetycznych działaniach lub konfliktach interesów, w tym w finansach, audycie i prawnych podmiotach. Agencje te powinny przyczyniać się do niezależnej i przejrzystej sprawozdawczości finansowej, ale czasami nie dzieliły swoich działań agencyjnych od bliskiego współdziałania ze złymi działaniami biznesowymi i praktykami księgowymi.
Ustawa Sarbanes-Oxley
Ustawa Sarbanes-Oxley z 2002 r. Przedstawiła główne, obowiązkowe zmiany w praktyce finansowej i ładzie korporacyjnym dla dużych i małych organizacji, zgodnie z witryną "The Sarbanes-Oxley Act 2002". Ustawa ustanowiła publiczną spółkę prawa handlowego i zawiera 11 głównych tytułów określających terminy i przepisy dotyczące zgodności, których muszą przestrzegać wszystkie spółki publiczne. Głównym aspektem rozporządzenia jest to, że obejmuje on dyrektorów generalnych i dyrektorów finansowych bezpośrednio odpowiedzialnych za dokładność sprawozdawczości finansowej, co uniemożliwia im zgłaszanie się do niewiedzy w przypadku zakwestionowania sprawozdań. Ustawa wymaga również wewnętrznego środka kontrolnego, w którym firma ma pewność, że zabezpieczyła dane finansowe zawarte w sprawozdaniu.
