Zasada dopasowania terminu zapadalności to koncepcja, zgodnie z którą firma powinna finansować aktywa obrotowe z krótkoterminowymi zobowiązaniami i środkami trwałymi z długoterminowymi zobowiązaniami. Środki trwałe mają okres ekonomicznej użyteczności wynoszący rok lub więcej, podczas gdy aktywa obrotowe są zwykle zużyte w okresie krótszym niż rok. Zasada dopasowania terminu zapadalności jest ważnym czynnikiem wpływającym na płynność i rentowność działalności.
Finansowanie środków trwałych z krótkoterminowym finansowaniem
Przedsiębiorstwa, które finansują środki trwałe z krótkoterminowym finansowaniem, narażone są na ryzyko problemu z przepływami pieniężnymi. Generalnie firma potrzebuje więcej czasu, aby odzyskać inwestycje w aktywa długoterminowe. Jeśli firma finansuje środek trwały za pomocą pożyczki krótkoterminowej, może nie wygenerować wystarczającej ilości gotówki z tego składnika aktywów, aby spłacić krótkoterminową pożyczkę, kiedy nastąpi należność. Na przykład firma, która kupuje traktor z finansowaniem prawdopodobnie nie wygeneruje wystarczającej nadwyżki gotówki, aby spłacić ją w ciągu jednego lub dwóch miesięcy.
Finansowanie bieżących aktywów z długoterminowym finansowaniem
Zazwyczaj nie ma finansowego uzasadnienia dla firmy do finansowania aktywów obrotowych z długoterminowym finansowaniem. Dług długoterminowy jest zazwyczaj droższy dla firmy niż dług krótkoterminowy, podczas gdy aktywa obrotowe generują mniejszy zysk niż środki trwałe. Firma, która finansuje aktywa obrotowe z długoterminowym finansowaniem, często kończy się płaceniem niepotrzebnych kosztów odsetek - czasami długo po tym, jak osiąga przychody z bieżącego składnika aktywów.
