Zgodnie z ustawą Fair Lawards Standards (FLSA), pracodawcy są zobowiązani do płacenia godzinowym pracownikom nie mniejszym niż federalne wynagrodzenie minimalne za przepracowane godziny do 40 w tygodniu roboczym. Według stanu na 24 lipca 2009 r. Minimalna płaca federalna wynosiła 7,25 USD za godzinę. Co więcej, pracodawca musi płacić godziny przepracowane powyżej 40 w tygodniu pracy, przy stopie nadgodzin pracownika wynoszącej półtora raza jego stawkę godzinową. Nieobecni pracownicy godzinowi to pracownicy, którzy są opłacani co godzinę i kwalifikują się do nadgodzin i płacy minimalnej. Pracodawca musi wziąć pod uwagę te czynniki przy obliczaniu stawki godzinowej.
Oblicz regularną stawkę godzinową. Ta stawka to stawka godzinowa, którą zgodziłeś się zapłacić pracownikowi za przepracowane godziny. Aby uzyskać wynagrodzenie brutto pracownika, pomnóż godziny przepracowane w okresie płac przez regularną stawkę wynagrodzenia.
Na przykład powiedzmy, że pracownik zarabia 9,25 USD za godzinę i pracuje 70 godzin w dwutygodniowym okresie płatności (dwa tygodnie).
Obliczenie: 9,25 x 70 godzin = 647,50 USD (dwutygodniowa płaca brutto).
Odejmij odliczenia, takie jak podatki i świadczenia zdrowotne, od wynagrodzenia brutto, aby otrzymać wynagrodzenie netto.
Wskaż stawkę za nadgodziny. Na przykład pracownik pracuje 46 godzin tygodniowo i zarabia 9,25 USD za godzinę. Płać 40 godzin w jego regularnej stawce godzinowej.
Obliczanie nadgodzin: 6 godzin x 13,88 USD (9,25 x 1,5) = 83,28 USD (nadgodziny brutto).
Oblicz dni świadczeń w stawce godzinowej. W szczególności są to płatne urlopy, dni urlopu i zwolnienia chorobowe oraz dni osobiste płatne według podstawowej stawki godzinowej pracownika.
Wskazówki
-
FLSA zatwierdza standardy minimalnego wynagrodzenia dla młodzieży. Prawo zezwala pracodawcom na wypłatę pracownikom poniżej 20 lat minimalnego wynagrodzenia w wysokości 4,25 USD lub więcej w ciągu pierwszych 90 dni kalendarzowych od zatrudnienia. Ponadto uczniowie szkół zawodowych; studenci w pełnym wymiarze godzin zatrudnieni przez instytucje rolnicze, szkolnictwa wyższego lub handlu detalicznego; a osoby fizyczne, których zdolność zarobkowa jest dotknięta upośledzeniem fizycznym lub umysłowym, mogą być płacone według stawek poniżej federalnego minimalnego wynagrodzenia.
