Uczestnicy rynku finansowego zwracają szczególną uwagę na wydatki związane ze środkami trwałymi, które szefowie departamentów ujawniają w budżetach korporacyjnych, ponieważ te plany często zapewniają wgląd w długoterminowe strategie wzrostu. Skumulowane pozycje amortyzacji wskazują kwoty zasobów materialnych, na których opiera się firma w celu generowania przychodów. Wpisy te opierają się na procedurach księgowania kosztów i długoterminowych politykach i technikach sprawozdawczości finansowej.
Definicja
Aby zrozumieć pojęcie "zakumulowanej amortyzacji", warto zapoznać się z mechanizmem amortyzacji. Amortyzacja umożliwia firmie przeznaczenie na kilka lat opłat związanych z aktywami trwałymi. Znany również jako rzeczowy lub długoterminowy zasób, środek trwały zwykle służy w działalności firmy przez ponad rok. Księgowi nazywają "użytecznym życiem" ten okres czasu pracy. Zasoby materialne obejmują sprzęt, maszyny, rośliny lądowe i fabryczne. Zakumulowana amortyzacja to suma wszystkich kosztów amortyzacji ujętych w aktywach trwałych od momentu nabycia składnika aktywów.
Księgowość
Zgromadzone konto amortyzacji ma saldo kredytowe. Jest kontrą, co oznacza, że zmniejsza wartość konta aktywów. Aby rejestrować koszty amortyzacji, księgowy firmy obciąża rachunek kosztów amortyzacji i zasila zakumulowany rachunek amortyzacji. Kontraktowa amortyzacja obniża wartość składnika aktywów w czasie, podnosząc tę wartość do zera na koniec okresu użytkowania zasobu.
Sprawozdawczość finansowa
Zakumulowane odpisy amortyzacyjne wpływają na dwa sprawozdania finansowe: sprawozdanie z sytuacji finansowej oraz zestawienie zysków i strat, zwane również rachunkiem zysków i strat. Koszty amortyzacji to składnik rachunku zysków i strat, natomiast księgowi raportują skumulowaną amortyzację w sprawozdaniu z sytuacji finansowej.
Implikacje fiskalne
Internal Revenue Service umożliwia firmom i osobom fizycznym amortyzację sprzętu używanego do celów biznesowych. Zgodnie z wytycznymi IRS podatnicy mogą alokować koszty środków trwałych za pomocą metody przyspieszonej amortyzacji lub metody amortyzacji liniowej. Metoda przyspieszonej amortyzacji umożliwia podatnikowi rozłożenie alokacji wyższych kosztów aktywów w latach wcześniejszych. W procedurze amortyzacji liniowej koszty alokacji są co roku takie same.
Ilustracja
Największe przywództwo firmy obawia się, że ostatnia runda korekt operacyjnych nie przynosi efektów. Kierownictwo wyższego szczebla chce kupić dodatkowy sprzęt, aby zwiększyć poziom produkcji i zapobiec gwałtownemu spadkowi dochodów operacyjnych. Firma kupuje nowy sprzęt i maszyny produkcyjne o wartości 1 miliona USD. Kontroler korporacyjny uważa, że dziesięcioletni harmonogram amortyzacji liniowej jest odpowiedni, biorąc pod uwagę okres przydatności sprzętu. Pod koniec roku kierownik księgowości korporacyjnej obciąża rachunek kosztów amortyzacji za 100 000 USD lub 1 milion USD podzielony przez 10 i zaksięgowuje zakumulowany rachunek amortyzacji dla tej samej kwoty. Wartość nowego sprzętu spada do 900 000 USD, czyli 1 milion USD minus 100 000 USD.Przy podobnym podejściu wartość księgowa sprzętu wynosi zero na koniec dziesiątego roku. Skumulowana amortyzacja w tym czasie wynosi 1 milion USD.
