Najważniejszym celem rachunkowości jest dostarczanie informacji finansowych o firmie, zarówno wewnętrznym użytkownikom, takim jak kierownictwo, jak i zewnętrznym użytkownikom, takim jak inwestorzy. Jeśli informacje te nie są wiarygodne, zmniejsza to zaufanie ludzi do firmy, a także do świata finansów. Jeśli informacje nie są wystandaryzowane, nie ma sensu porównywanie firm. Rada ds. Standardów Rachunkowości Finansowej tworzy ogólnie przyjęte zasady rachunkowości (GAAP) w celu rozwiązania tych problemów.
Podstawowe definicje w rachunkowości
Co oznacza "fundamentalny" w rachunkowości? Podstawowymi zasadami są podstawowe pojęcia, które księgowi mogą uznać za prawdziwe, od sprawozdania finansowego do sprawozdania finansowego i od spółki do spółki. Każda podstawa rachunkowości jest jak reguła mówiąca językiem księgowym. Istnieje pięć zasad rachunkowości znanych jako zasady. Wraz z kilkoma ważnymi założeniami i koncepcjami, składają się one na najważniejsze informacje dotyczące rachunkowości.
Pięć koncepcji rachunkowości znanych jako zasady
Zasada ujmowania przychodów
Przychód uznaje się za zarobiony w momencie dostarczenia towarów lub usług. Oznacza to, że opłaty za usługi trawnikowe są uznawane za zarobki w momencie zakończenia pracy, nawet jeśli klient nie zapłaci aż do następnego tygodnia. Będziesz mógł rozpoznać przychód ze sprzedaży palety towarów w chwili, gdy klient przejmie nad nią kontrolę, a nie wtedy, gdy ostatecznie zapłacą.
Zasada kosztu
Zasada wydatkowania jest zasadniczo przeciwieństwem zasady przychodów. Kiedy Twoja firma otrzymuje towary lub świadczy usługi, ponosi koszty. Teraz jest on winien pieniądze za te towary lub usługi.
Pasująca zasada
Wydatki powinny być dopasowane do generowanych przychodów. Na przykład, jeśli prowadzisz restaurację, potrzebujesz żywności, artykułów papierniczych i środków czystości do działania. W ciągu miesiąca zarobiłeś 10 000 $ na sprzedaży. Będziesz rejestrować dostawy, których używałeś, aby zarobić te przychody jako wydatek. Niewykorzystane zapasy będą przechowywane do kolejnego okresu.
Zasada kosztu
Pozycje w księgach rachunkowych pojawiają się po kosztach historycznych za nie zapłaconych. Nie modyfikujesz później przedmiotów, ponieważ zyskały lub straciły wartość.
Zasada obiektywności
Księgi rachunkowe opierają się na obiektywnych informacjach, które można zmierzyć i zweryfikować.
Podstawowe założenia
Kilka dodatkowych koncepcji, zwanych założeniami, leży u podstaw pięciu zasad rachunkowości. Te założenia zapewniają, że wszyscy korzystający z informacji księgowych mogą polegać na standardowej sprawozdawczości. Pozwala to na lepsze zrozumienie tego, co jest zapisane w dokumentacji finansowej.
Przyjęcie ciągłości
Zwane również założeniem "kontynuacji działalności", koncepcja ta przewiduje, że działalność będzie kontynuowana, o ile nie zaznaczono inaczej. Gdy firma zamyka, wartości zapasów i innych aktywów są trudniejsze do ustalenia.
Przyjęcie jednostki miary
Najbardziej odpowiednią jednostką miary dla zapisów księgowych firmy jest waluta w kraju ojczystym. Jest to czasami nazywane założeniem jednostki monetarnej. Założenie to oznacza, że firma z USA utrzymywałaby swoje zapisy księgowe w dolarach amerykańskich, podczas gdy japoński biznes podawałby swoje finanse w jenach.
Odrębne założenie jednostki
Firma jest oddzielnym podmiotem gospodarczym od jej właścicieli lub akcjonariuszy. Tylko informacje finansowe firmy są pokazane w jej oświadczeniach. W związku z tym, prywatny pojazd właściciela restauracji, zatytułowany w jego imieniu, nie byłby na przykład aktywem w bilansie restauracji.
Materialność
Istotność może pozwolić księgowemu przeoczyć inną zasadę lub założenie, jeśli kwota jest zbyt niska, aby coś zmienić. Na przykład wielomilionowa firma może kosztować zakup 500 USD myszy komputerowych w roku, w którym zostały zakupione, zamiast wydawania tylko części zakupów za każdy rok, w którym mają być używane.
Konserwatyzm
Jeżeli istnieje więcej niż jeden akceptowalny sposób ustalenia kwoty, lepiej jest zarejestrować transakcję w sposób, który nie uwzględniałby aktywów ani dochodów, a nie zawyżenia. Ma to uniemożliwić księgowym sprawienie, aby biznes wyglądał na bardziej opłacalny lub stabilny niż jest. Ta zasada chroni inwestorów.
