Najczęściej akceptowany model budowania zespołu, opracowany przez dr Bruce'a Tuckmana, składa się z czterech podstawowych etapów. Model powstał w połowie lat sześćdziesiątych, a na początku lat 70. Tuckman dodał do swojego modelu piąty etap. Model opiera się na fakcie, że zespoły muszą się wzajemnie czuć, rozwiązywać konflikty i odkładać na bok różnice, zanim staną się skuteczną jednostką. Pięć etapów to formowanie, szturmowanie, normowanie, wykonywanie i odroczenie.
Formowanie
Etap formowania jest wtedy, gdy grupa jest tworzona. Każdy jest dla siebie nowy i czuje się nawzajem. Na tym etapie lider jest mocno polegany na utrzymaniu porządku i utrzymaniu grupy w zadaniu. Członkowie zespołu mogą wahać się, czy wyrazić swój wkład. Mogą również sprawdzić determinację swojego przywódcy, aby zobaczyć, co mogą i nie mogą uciec. Na tym etapie zaczynają się tworzyć związki.
Buńczuczny
Na tym etapie każdy członek zespołu ma ogólne pojęcie o tym, jak działają inni członkowie zespołu. Różnice pojawiają się na otwartej przestrzeni, a kliknięcia mogą powstawać na przeciwległych krańcach wokół tych problemów. Członkowie grupy będą również kłócić się między sobą, aby ustalić kolejność dziobania lub hierarchię członków; czasami członek rzuca wyzwanie liderowi, próbując osiągnąć pozycję w zespole. Zespół zyska zaufanie dzięki pomocy lidera. Styl przywództwa na tym etapie powinien być podobny do coachingu.
Normowanie
Na etapie normowania ustalane są podstawowe zasady. Członkowie grupy rozwinęli swoje obawy, a ich różnice zostały rozwiązane, często poprzez jakąś formę kompromisu. Przywódca zajmuje mniej wpływową rolę i pozwala grupie pracować razem jako jednostka. Ogólna tożsamość grupy nabiera kształtu, a każdy gracz znajduje swoją rolę w jednostce. Motywacja naturalnie wzrasta na tym etapie, ponieważ wyniki stają się łatwiejsze.
Działający
Grupa w końcu zaczyna działać na optymalnym poziomie. Ludzie znają się nawzajem i uczą się, jak nadrabiać zaległości, gdy jeden z członków zespołu pozostaje w tyle. Na tym etapie zespół ma poczucie celu i kierunku. Lider przekazuje obowiązki ze świadomością, że nadaje właściwej osobie właściwą pracę. Poczucie zespołu jest oczywiste, a członkowie zwracają uwagę na siebie nawzajem. Decyzje podejmowane są w drodze, często nie przez lidera.
Przerwa
Ten etap następuje, gdy zadanie zostanie zakończone, a zespół zostanie rozwiązany. Pytania o to, gdzie może nastąpić następny krok, mogą zmniejszyć motywację i zwiększyć napięcie. Często członkowie grupy odczują rozczarowanie, gdy zespół zostanie odroczony. Czasami po tym etapie następuje kolejny projekt; w takim przypadku następuje ponowne formowanie i proces zaczyna się od nowa.
