Historyczna rachunkowość kosztów, która zakłada, że pieniądze mają stałą siłę nabywczą, była przyjętą metodą rachunkowości gospodarczej przez dziesięciolecia. Inflacja, zmienność kursów walut, niestabilność poziomów cen oraz ewolucja technologiczna i społeczna we współczesnych gospodarkach doprowadziły jednak kilka współczesnych modeli do podważenia tradycyjnych zasad rachunkowości. Ciągle współczesna rachunkowość, inaczej znana jako CoCoA, jest jedną z takich popularnych współczesnych teorii rachunkowości.
Ciągły i bieżący system rachunkowości
Zgodnie z ciągłą współczesną rachunkowością - przedstawioną przez australijskiego badacza Raymonda Chambersa - siła nabywcza pieniędzy nie jest stała, ale jest aktualna i ciągle się zmienia. Biorąc pod uwagę zmieniające się otoczenie, w którym działają firmy i firmy, zgodnie z modelem wartość pieniężna lub możliwa do uzyskania wartość netto przedsiębiorstwa jest bieżącym ekwiwalentem pieniężnym jego aktywów. Jest to system księgowy, który mierzy aktywa i pasywa według ich bieżącej ceny gotówkowej, na przykład możliwą do uzyskania wartość netto aktywów, jeśli sprzedawane są w bieżących warunkach biznesowych.
Adaptacyjny system rachunkowości
Zgodnie z CoCoA, przedsiębiorstwa muszą dostosować się do ewoluującego ekosystemu, w którym działają, a zatem powinny także stosować swoje praktyki rachunkowe. W przypadku firmy adaptacja oznacza zbycie aktywów uznanych za nienadające się do obiegu oraz nabycie aktywów bardziej dostosowanych do nowego środowiska. Dlatego celem rachunkowości powinno być zaoferowanie aktualnej ceny gotówkowej aktywów, aby pomóc firmie w lepszym podejmowaniu decyzji. CoCoA nalega, aby sprawozdanie finansowe działalności zawierało bieżące przewidywane ceny sprzedaży każdego z aktywów, a zatem zysk powinien być obliczany jako zmiana kapitału adaptacyjnego firmy w danym okresie.
Mocne strony modelu księgowości
CoCoA to łatwy model dla księgowych do wykorzystania w opracowywaniu bilansów i sprawozdań finansowych. Oświadczenia stale doradzają firmie w zakresie aktywów niezbędnych do sprzedaży i zakupu, a tym samym pomagają jednostce przetrwać w konkurencyjnym środowisku biznesowym. W przeciwieństwie do historycznego systemu kosztów, w którym występuje większa częstość błędów, przewidywanie kosztów alokacji dla amortyzacji jest znacznie prostsze i dokładniejsze w CoCoA. Ponieważ bilans CoCoA szacuje, co firma otrzymywałaby, gdyby sprzedała każdy ze swoich aktywów w bieżącym terminie, raporty te są użytecznym wskazaniem dla akcjonariuszy do oszacowania ryzyka inwestycyjnego i korzyści.
Słabości modelu rachunkowości
CoCoA wymaga fundamentalnej zmiany w praktykach księgowych, od systemu opartego na kosztach do systemu cen wyjścia, dlatego większość firm nadal niechętnie stosuje CoCoA. Składnik aktywów może mieć niską cenę sprzedaży na rynku, ale może mieć wysoką wartość w firmie. Bilans CoCoA nie uwzględnia wewnętrznej wartości aktywów i mierzy ją tylko wartością ceny wyjścia na rynku. Podczas gdy CoCoA podkreśla potrzebę dostosowania się jednostki do jej otoczenia, nie uwzględnia ona wpływu, jaki jednostka może wywrzeć na otoczenie. Na przykład aktywa o wysokiej wydajności w firmie mogą z czasem podnieść cenę sprzedaży na rynku.
