Teorie biznesowe pomagają menedżerom i menedżerom tworzyć struktury biznesowe i zarządzać ich organizacjami w określony sposób. Niektóre teorie przewidują, jak ludzie mogą lub powinni się zachowywać w środowisku biznesowym. Inne pokazują, w jaki sposób firmy odnoszą się do społeczeństwa i jakie są efekty technik marketingowych. Modele przywództwa są teoriami, które sugerują skuteczne style przywództwa i cechy dla menedżerów biznesowych.
Definicja
Model przywództwa to dosłownie teoria, jak rządzić pracownikami. Modele te czasami zawierają teorie organizacyjne, które proponują pomysły na reakcje pracowników na polecenia, ale przynajmniej sugerują rodzaj reakcji stylu najbardziej przydatnego do prowadzenia firmy. Są to modele, ponieważ proponują konkretny scenariusz, w którym niektóre rodzaje praktyk przywództwa są najbardziej przydatne.
Trendy
Trendy w modelach przywództwa ulegały częstym zmianom, ale model z początku 2000 roku, jeden z najpopularniejszych w świecie biznesu, skupia się głównie na zachowaniach ekologicznych pracowników i zachęcaniu wrodzonych talentów. Ten pogląd dotyczy coachingu i pomocy. To tam menedżerowie pokazują pracownikom, jak zwiększać swoją niezależność i umiejętności. Jest to również najcenniejsza forma zarządzania i model przywództwa, do którego powinni dążyć przedsiębiorcy. Niezależność zwiększa elastyczność biznesową i zdolność rozwoju bez określonego lidera.
Bas
Model przywództwa na basie, przyjęty na początku lat 90., jest jednym z bardziej popularnych modeli i zajmuje się tym, w jaki sposób ludzie wchodzą w role przywódcze. Stopy basu mają trzy główne ścieżki: cechę, kryzys i uczenie się. Przywódcy cech wchodzą na swoje stanowiska ze względu na szczególny talent, który mają z natury. Przywódcy kryzysowi przejmują przywództwo w czasach, gdy są rozpaczliwie potrzebni, a osoba, która w przeciwnym razie nie byłaby liderem, odkrywa nieznane umiejętności. Liderzy kształcenia wybierają ścieżkę przywództwa i uczą się niezbędnych umiejętności.
Cztery ramy
Te cztery podejścia ramowe sugerują, że istnieją pewne scenariusze, w których konkretne style przywództwa będą skuteczne, a także inne scenariusze, w których nie będą. W ramach strukturalnych lider rozwija organizację społeczną i zarządza środowiskiem, wdrażaniem i adaptacją. Ramy zasobów ludzkich wymagają lidera gotowego pracować w imieniu innych lub inspirować ludzi do tworzenia zespołu. Ramy polityczne wymagają lidera, który przoduje w nawiązywaniu kontaktów i negocjacjach, szczególnie pod względem finansowym. Bardziej symboliczne ramy wymagają wizjonerskiego przywództwa, który jest kreatywny i może wymyślić nowe pomysły i przyszłe cele.
Model LPC
Model kontyngencji LPC jest bardziej matematycznym modelem przywództwa, który przypisuje wartości dla pracowników w oparciu o to, jak dobrze pracują z liderem. Bliskie relacje przyczyniają się do wysokiej LPC lub skali najmniejszego preferowanego współpracownika, pokazując, że lider ma szacunek i może dobrze współpracować z innymi.
