Zgodnie z teorią przygodności Fiedlera liderzy należą do jednej z dwóch różnych kategorii. Te kategorie obejmują liderów zorientowanych na zadania i ludzi. Fiedler zaproponował także, że trzy różne elementy wpływają na efektywność przywództwa. Elementy te obejmują stopień, w jakim zdefiniowane są zadania lidera, stopień mocy pozycyjnej lidera i związek przywódcy z jego naśladowcami. Biorąc pod uwagę te czynniki, Fiedler stworzył swoją teorię kontyngencji, która oferuje wiele korzyści.
Elastyczność stylu zarządzania
Przed przypadkową teorią Fiedlera psycholodzy badający przywództwo zwracali uwagę na specyficzne cechy przywódców. Uważali, że istnieje uniwersalny model, do którego powinni dążyć wszyscy przywódcy. Teoria kontyngencji Fiedlera była przełomowa, ponieważ była to pierwsza teoria, która sugerowała, że nie ma jednego właściwego sposobu kierowania innymi, ale na wiele sposobów. Fiedler odkrył, że różne style zarządzania najlepiej sprawdzają się w różnych typach firm w oparciu o takie czynniki, jak rodzaj pracy, struktura organizacyjna, poziomy stresu i akceptacja szybkiej zmiany. Dzięki teorii zdarzeń Fiedlera przedsiębiorstwa są w stanie lepiej ocenić i dostosować zarządzanie do konkretnych potrzeb organizacyjnych.
Opinie pracownicze
Zgodnie z teorią przygodności Fiedlera, skuteczność lidera zależy bezpośrednio od jej relacji z jej pracownikami. Aby odnieść sukces, lider musi pasować do ogólnej kultury organizacji. Lider musi także mieć szacunek swoich pracowników i być postrzegany jako zdolny do radzenia sobie z odpowiedzialnością za rolę przywódczą. W rezultacie przywódcy formują się w organizacji i nie próbują narzucać im kultury organizacyjnej.
Elastyczność w strukturze zadań
Różne typy zadań wymagają różnych poziomów strukturalnych. Teoria kontyngencji Fiedlera bierze to pod uwagę, umożliwiając elastyczność w strukturze zadań. Na przykład, środowiska produkcyjne i produkcyjne zwykle wymagają znacznej strukturyzacji, ponieważ pracownicy muszą być poinformowani, co zrobić, aby ukończyć zadanie. Z drugiej strony kreatywne zawody, takie jak te z artystami lub programistami, wymagają mniejszej strukturyzacji i większej swobody w odkrywaniu kreatywności.
Każdy może zostać liderem
Podczas gdy niektórzy ludzie uważają, że rodzą się przywódcy, teoria kontyngencji Fiedlera proponuje, aby każdy mógł stać się liderem w odpowiedniej sytuacji. Liderzy muszą starać się znaleźć swoją niszę, aby osiągnąć sukces. Na przykład firmy o słabo ustrukturyzowanych środowiskach będą lepiej promować liderów, którzy mają dobre relacje międzyludzkie. Podobnie, liderzy o słabych umiejętnościach interpersonalnych będą lepiej radzić sobie z firmami o wysoce ustrukturyzowanych środowiskach.
