Zaufanie sieroce to fundacja charytatywna lub fundacja, w której pierwotni założyciele trustu zmarli i nie pozostawili żadnego spadkobiercy ani innych członków rodziny, którzy mogliby spełnić ich życzenia. Trusty sieroce są zwykle pod nadzorem prawników i banków, którzy mogą decydować, które organizacje charytatywne otrzymują fundusze z funduszu powierniczego.
Honorowanie życzeń założycieli
Chociaż twórcy fundacji lub fundacji charytatywnej często udzielają szczegółowych instrukcji dotyczących sposobu wykorzystania aktywów, instytucje, które dziedziczą odpowiedzialność za zarządzanie trustami sierocymi, nie zawsze trzymają się pierwotnych życzeń założycieli. Kiedy na przykład lokalne banki nazwane zaufanymi trustami są kupowane przez międzynarodowe instytucje finansowe, zaufanie może zostać przeniesione do innego państwa i przynieść korzyści społeczności, której pierwotni donatorzy nie mieli połączenia. W niektórych przypadkach wielonarodowe banki zarządzające trustami sierocymi pominęły prawo, przekazując mniej na cele charytatywne, aby mogły zwiększyć swoje zyski poprzez zwiększenie opłat za zarządzanie poprzez zwiększenie środków. Niektórzy administratorzy osieroconych trustów zostali również oskarżeni o wykorzystywanie funduszy do pomocy organizacjom charytatywnym i osobom, do których administratorzy lub członkowie ich rodziny mają bliskie więzi. Stan Teksas, świadomy tych problemów, w 2009 roku przyjął ustawę wymagającą orzeczenia sądowego, zanim osierocone zaufanie, ustanowione w państwie, może zostać przeniesione poza stan z jakiegokolwiek powodu. Wprowadzono prawo, aby upewnić się, że życzenia zmarłego dawcy nadal będą respektowane, jeśli zaufanie zostanie przeniesione.
