Rewolucja przemysłowa była okresem wielkich reform w strukturze produkcji, rolnictwa i transportu, które doprowadziły do społecznej i politycznej struktury krajów rozwiniętych. Ten okres, obejmujący około stulecia, w latach 1760-1850, początkowo doprowadził do uprzemysłowienia Wielkiej Brytanii, a następnie rozwiniętych narodów Europy i Ameryki Północnej. Liczba fabryk wzrosła, urbanizacja rosła, a skonsolidowano nowy system społeczno-gospodarczy: kapitalizm.
Wskazówki
-
Rewolucja przemysłowa doprowadziła do wzrostu kapitalizmu, w którym środki produkcji, takie jak fabryki, sklepy i gospodarstwa, są własnością prywatną i są wykorzystywane do osiągania zysków. Złe warunki pracy tworzyły rosnące napięcie między kapitalistami i robotnikami, które doprowadziło do powstania ruchu robotniczego i pojawienia się ideologii komunistycznej.
Jak działa kapitalizm
Kapitalizm jest systemem ekonomicznym, w którym środki produkcji, takie jak fabryki, sklepy i gospodarstwa, są własnością prywatną i są wykorzystywane do osiągania zysków. Źródłem zysku jest różnica między ceną zakupu towaru a ceną sprzedaży po jego przetworzeniu. Np. Funkcjonalna para nożyczek jest warta więcej niż dwa pojedyncze metalowe ostrza. W swym najsłynniejszym dziele, "Capital", niemiecki filozof Karl Marks określił źródło zysku jako "wykorzystanie wartości dodatkowej pracy pracowników", dodatkowej wartości przetworzonych dóbr, które wytwarzają robotnicy, a kapitaliści zarabiają.
Kim są kapitaliści?
W przeciwieństwie do wcześniejszych powszechnych systemów społeczno-ekonomicznych, w tym feudalizmu, nie istniały formalne bariery w zdobywaniu bogactwa i prestiżu. Kapitaliści, nowo powstała elita uprzemysłowionego społeczeństwa, wywodzili się z różnych środowisk: arystokratycznych, rodzin kupieckich, a nawet właścicieli ziemskich, tworząc własną klasę. Kwestie pochodzenia i pochodzenia nie odegrały żadnej roli, ponieważ każdy, kto miał wystarczający kapitał początkowy i plan inwestycyjny, mógł spróbować szczęścia na rynku kapitalistycznym.
Wartości kapitalizmu
Jak stwierdził ekonomista polityczny Adam Smith w swojej pracy "Bogactwo narodów", kapitalizm jest "oczywistym i prostym systemem naturalnej wolności". Teoretycznie pracownicy w kapitalizmie są niczyim podmiotem i mają swobodę pracy, a zatrudnienie jest postrzegane jako forma transakcji: pieniądze w zamian za wydajność. Ponadto ludzie mogą swobodnie szukać zysku i gromadzić bogactwo bez ograniczeń. Konkurencja na rynku kapitalistycznym jest inną wartością opartą na wolnościach naturalnych, nawet jeśli sukces oznacza ekonomiczną eradykację drugiej.
Efekty społeczne
Pracownicy terenowi z terenów wiejskich przenieśli się do osiedli wokół dużych fabryk, dążąc do czerpania korzyści z regularnej pracy i lepszych zarobków z pracy w przemyśle. Jednak warunki pracy w przededniu rewolucji przemysłowej były dalekie od dzisiejszych godnych płac w 40-godzinnym tygodniu, a duża liczba pełnoetatowych pracowników (siedem dni w tygodniu) musiała przeciskać się do miejskich slumsów. Warunki mieszkaniowe w tych bezprecedensowo gęsto zaludnionych obszarach, takich jak East End of London, nie uległy poprawie aż do początku XX wieku. Kolejnym skutkiem tego nowego systemu gospodarczego było rosnące napięcie między kapitalistami a robotnikami, które doprowadziło do powstania ruchu robotniczego i pojawienia się ideologii komunistycznej.
