Wolny handel, w najczystszej postaci, jest polityką handlową, która pozwala uczestniczącym krajom na wymianę handlową bez rządów nakładających cła na import lub na subsydia na eksport. Zasadniczo rządy w umowie o wolnym handlu zgadzają się nie subsydiować swoich własnych gałęzi przemysłu, które importują lub eksportują towary lub usługi, aby dać im przewagę nad innymi zaangażowanymi krajami, jednocześnie zgadzając się nie nakładać ograniczeń na przedsiębiorstwa z innych krajów. narody.
Korzyści z wolnego handlu
Istnieje wiele korzyści wynikających z umów o wolnym handlu. Umowy o wolnym handlu ułatwiają inwestorom inwestowanie transgraniczne. Ograniczają także koszty firm, które importują lub eksportują w krajach objętych umową. Umowy o wolnym handlu mogą być również wykorzystywane do ochrony praw autorskich, znaków towarowych, patentów i innych Prawa własności intelektualnej osób i podmiotów gospodarczych w zaangażowanych krajach. Rząd USA wykorzystał również umowy o wolnym handlu w celu promowania rządów prawa w krajach rozwijających się. Mamy nadzieję, że kraje rozwijające się będą skłonne do przestrzegania międzynarodowych standardów, ponieważ nie chcą stracić umowy o wolnym handlu.
Kolejną potencjalną zaletą umów o wolnym handlu jest łatwy dostęp do zagranicznych towarów i usług daje konsumentom więcej opcji. W niektórych przypadkach pozwala to konsumentom uzyskać produkt lub usługę wyższej jakości. Może również pozwolić im na zakup tych samych towarów po niższej cenie, albo poprzez zakup tańszej zagranicznej wersji produktu, albo ponieważ producenci krajowi obniżają ceny, aby pozostać konkurencyjnym.
Wady wolnego handlu
Podczas gdy wolny handel ma swoje zalety, istnieją również wady. Niektórzy twierdzą, że umowy o wolnym handlu z natury sprzyjają silniejszym, bogatszym narodom i szkodzą krajom rozwijającym się. Na przykład krytycy sugerują, że początkujące firmy w krajach rozwijających się mają trudności z konkurowaniem z uznanymi korporacjami produkującymi podobne produkty w bardziej ekonomicznie bezpiecznych krajach. Inni twierdzą, że umowy o wolnym handlu szkodzą przemysłowi krajowemu i pracownikom, ponieważ przedsiębiorstwa decydują się na outsourcing produkcji do krajów, w których koszty pracy i inne koszty są znacznie niższe, co odbiera miejsca pracy w gospodarstwie domowym i rozwój gospodarczy. Jeszcze inni sugerują, że umowy o wolnym handlu prowadzą do większej dysproporcji w bogactwie wszystkich zaangażowanych narodów, zasadniczo pozwalając bogaczom na wzbogacenie się, a biednym na ubożenie i ograniczenie możliwości dla mniejszych podmiotów gospodarczych.
Przykłady umów o wolnym handlu
Przykłady umów o wolnym handlu obejmują:
- NAFTA. Północnoamerykańska umowa o wolnym handlu jest umową o wolnym handlu między Stanami Zjednoczonymi, Meksykiem i Kanadą.
- UE. Oczekuje się, że wszystkie państwa członkowskie Unii Europejskiej zawrą umowy o wolnym handlu ze wszystkimi pozostałymi państwami członkowskimi. UE negocjuje także umowy o wolnym handlu między UE a państwami trzecimi.
- ASEAN. Stowarzyszenie Narodów Azji Południowo-Wschodniej jest umową o wolnym handlu utworzoną w 1967 r. Między Tajlandią, Singapurem, Filipinami, Indonezją i Malezją. Brunei, Laos, Birma, Wietnam i Kambodża dołączyły do ASEAN.
- Mercosur. Mercosur to południowoamerykańska umowa o wolnym handlu. Urugwaj, Paragwaj, Argentyna i Brazylia założyły Mercosur w 1991 roku. Mercosur zawiera kilka "państw stowarzyszonych", które nie są pełnoprawnymi członkami, ale które mogą dołączyć do FTA z państwami członkowskimi.
Światowa Organizacja Handlu (WTO) została ustanowiona, aby pomóc w negocjowaniu i ustanawianiu zasad handlu międzynarodowego oraz promowaniu wolnego handlu na poziomie globalnym. WTO jest prowadzony przez rządy państw członkowskich.
