Statystyki mogą nam pomóc rozłożyć ludzkie zachowania na relacje matematyczne i pomóc nam przewidzieć przyszłe zachowania. W ekonomii i biznesie funkcje popytu mogą być wykorzystywane do przewidywania cen i sukcesów towarów w przyszłości. Do uzyskania funkcji popytu wykorzystuje się analizę wielu regresji. Można to zrobić na dedykowanych pakietach statystycznych lub w programach arkusza kalkulacyjnego, które często mają opcjonalne pakiety statystyczne.
Zbierz swoje dane. Należy uwzględnić zmienną reprezentującą popyt (cenę), a także listę zmiennych, które określają popyt; przykłady można znaleźć w standardowych podręcznikach ekonomicznych. Musisz mieć dostęp do danych ilościowych dotyczących tych zmiennych. Jednym typem zmiennej jest cena towarów zastępczych lub uzupełniających. Biorąc przykład producenta płatków kukurydzianych, substytutem ich dobra są płatki otrębowe. Uzupełnieniem płatków kukurydzianych jest mleko. Kolejną ważną determinantą jest dochód konsumentów.
Porządkuj swoje dane w pionowych kolumnach w arkuszu kalkulacyjnym. W naszym przykładzie możemy mieć cenę płatków kukurydzianych w kolejnych miesiącach przez okres dwóch lat w kolumnie po lewej stronie (zmienna zależna). Następną kolumną może być cena płatków otrąb w każdym dniu, po której następują ceny mleka, dochody konsumentów, zmienna fikcyjna dla eksportu, i tak dalej. Każdy wiersz zawiera wszystkie zmienne dla danej daty.
Pobierz i zainstaluj pakiet statystyk dla swojego oprogramowania arkusza kalkulacyjnego. W przypadku Microsoft Excel jest to "Data Analysis ToolPak." Można też użyć specjalnego pakietu statystycznego, takiego jak "Eviews".
Wybierz opcję regresji w pakiecie oprogramowania. W programie Excel wybierz "Analiza danych" w "Narzędzia" i wybierz opcję regresji wielokrotnej.
Wprowadź dane dla zmiennej zależnej (Y) i zmiennych niezależnych (X). W naszym przykładzie cena jest zmienną zależną, w kolumnie po lewej stronie, a cena płatków otrąb, mleko i dochód konsumentów są zmiennymi niezależnymi.
Uruchom regresję. Powinno to dać ci współczynniki lub parametry twojej funkcji popytu. W naszym przykładzie pierwszy współczynnik będzie liczbą określającą wpływ ceny płatków otrębowych na cenę płatków kukurydzianych. Następny współczynnik będzie dla mleka i tak dalej. Uwzględnij tylko te, które są statystycznie istotne. Musisz zdecydować o swoim poziomie znaczenia, niezależnie od tego, czy jest to poziom 10%, 5%, czy 1-procentowy. Znaczenie podaje "wartość P" podana obok współczynnika, gdzie P = 0,01 dla poziomu istotności 1%.
Zapisz swoją funkcję popytu w postaci: Y = b1x1 + b2x2 + b3x3, gdzie Y jest zmienną zależną (cena, używana do reprezentacji popytu), X1, X2 i X3 są zmiennymi niezależnymi (cena płatków kukurydzianych itp.) i b1, b2 i b3 są współczynnikami lub parametrami twojego równania.
