Metoda aktualizacji wartości amortyzacji

Spisu treści:

Anonim

W rachunkowości amortyzacja to procedura polegająca na odjęciu wartości aktywów przez cały okres ich użyteczności jako koszt amortyzacji w każdym okresie, co oznacza, że ​​staje się mniej wartościowa, ponieważ powoduje zużycie i zużycie w wyniku użytkowania. Większość metod wyceny wykorzystuje oszacowanie do obliczania kosztów amortyzacji, ponieważ koszty ustalenia wartości aktywów raz jeszcze w każdym okresie nie są warte mniejszych korzyści z tego tytułu. Metoda rewaluacji oblicza amortyzację przy użyciu tej drugiej, mniej efektywnej metody.

Deprecjacja

Amortyzacja oznacza spadek użyteczności składnika aktywów poprzez zmniejszenie jego wartości, co kończy się jego skutecznością i efektywnością. Aktywa mają tendencję do nie tracenia wartości równomiernie przez cały okres ich użytkowania, a większość metod innych niż rewaluacja ma tendencję do modelowania dokładnego wzoru luźno, jeśli w ogóle.

Amortyzacja za pomocą przeszacowania

Na koniec każdego okresu, aktywa są wyceniane, a następnie przypisywane nowej wartości w oparciu o osąd oceniającego. Rozbieżności między jego wartością w ostatnim i bieżącym okresie są następnie odejmowane jako koszt amortyzacji. Na przykład, jeśli aktywa wyceniane na 10 000 USD w ostatnim okresie, ale tylko 8 000 USD w bieżącym okresie, wówczas koszty amortyzacji dla bieżącego okresu wynoszą 2000 USD.

Zalety przeszacowania

Przeszacowanie jest korzystne, ponieważ nie wymaga innych parametrów do obliczenia, a ponadto zapewnia dokładniejsze przedstawienie schematu, w którym wartość składnika aktywów maleje w miarę jego wykorzystywania. Metoda aktualizacji wyceny wymaga jedynie, aby wartość składnika aktywów podlegała ponownej ocenie w każdym okresie i nie wymaga oszacowania okresu jego użyteczności ani wartości rezydualnej po zbyciu w celu obliczenia kosztów amortyzacji.

Wady przeszacowania

Metoda przeszacowania jest niekorzystna, ponieważ jej liczba opiera się na indywidualnej opinii rzeczoznawcy, a nie na względnie obiektywnym standardzie pomiaru, takim jak ceny rynkowe, na których opiera się większość metod amortyzacji. Ponadto, metoda aktualizacji wyceny powoduje inny koszt amortyzacji w każdym okresie użytkowania składnika aktywów, nawet jeśli nie powinno występować duże różnice między jego wykorzystaniem w tych okresach.