Pracodawcy mają prawo do monitorowania działań swoich pracowników w miejscu pracy w Południowej Karolinie, chociaż muszą zrównoważyć to prawo, aby poradzić sobie z prawem pracownika do prywatności. Pracodawcy w Południowej Karolinie muszą poruszać się w zakresie prawa stanowego i federalnego, monitorując działania swoich pracowników podczas pracy i zmagając się z jeszcze większymi restrykcjami prawnymi w zakresie monitorowania działań pracowników poza miejscem pracy lub osobistym biznesem, z prawem pracodawców do szpiegowania pracowników kurczących się w trakcie pracy problemy nie są pod ręką.
Rozsądne oczekiwanie na prywatność
Standardy w Południowej Karolinie ustanowione na mocy wcześniejszych decyzji państwowych i sądów miejskich zapewniają pracownikom ochronę prywatności w sytuacjach, w których powinni rozsądnie oczekiwać prywatności od swojego pracodawcy. Zgodnie z normami ochrony prywatności w sytuacjach, w których przeszukano dobytek pracowników, zbadano zawartość osobistych telefonów komórkowych lub uzyskano dostęp do wiadomości e-mail na kontach e-mail dostarczanych przez firmy inne niż korporacyjne. Pracodawcy mogą żądać od pracowników formularzy zgody na udzielanie zgody na słuchanie prywatnych rozmów, monitorowanie prywatnych transmisji wiadomości e-mail dokonywanych za pośrednictwem korporacyjnej sieci komputerowej i wyszukiwanie rzeczy osobistych. Kiedy pracodawca otrzymuje uprzednią zgodę na takie działania, pracownicy rezygnują z ochrony prywatności w miejscu pracy.
Rozmowy telefoniczne
Pracodawcy mogą monitorować - słuchać - rozmów z pracownikami, jeśli są związani z biznesem, a monitoring jest częścią zwykłej działalności. Federalna ustawa o ochronie prywatności w łączności elektronicznej z 1986 r. Oraz ustawa South Carolina Laws, tytuł 17, rozdział 30, zabraniają pracodawcom monitorowania osobistych połączeń ich pracowników; a menedżerowie nasłuchujący rozmów telefonicznych powinni przestać monitorować połączenie, gdy stwierdzą, że połączenie nie jest związane z biznesem. Pracownicy, którzy podpisują formularz zgody, który umożliwia pracodawcom monitorowanie komunikacji telefonicznej, zrzekają się prawa do prywatności w miejscu pracy.
Nadzór audio
Kodeks Karny w Południowej Karolach Tytuł 17, Sekcja 30 - Przejęcie komunikacji przewodowej, elektronicznej lub ustnej - zabrania przechwytywania komunikatów głosowych i ustnych oraz zabrania pracodawcom lub innym stronom trzecim słuchania lub nagrywania rozmowy, w której nie są stroną. Obejmuje to monitorowanie rozmów pracowników w obszarach roboczych, salach przerw lub innych sytuacjach, w których pracodawca nie jest częścią rozmowy, a przechwytywanie rozmowy nie musi być rejestrowane - samo przechwycenie treści rozmowy może naruszyć prawo obowiązujące w Karolinie Południowej. Tylko jedna ze stron uczestniczących w rozmowie musi wyrazić zgodę na nadzór audio, aby była legalna w Południowej Karolinie.
Nadzór wideo
Jedynym statutem w Południowej Karolinie, który zajmuje się ochroną prywatności przed monitorowaniem wideo, jest kodeks prawny z Południowej Karoly, tytuł 16, rozdział 17, sekcja 16-17-470, powszechnie znany jako zasada "peeping tom", mimo że zapewnia jedynie ochronę osobom znajdującym się na ich terenie, i nie ma zastosowania w sytuacjach w miejscu pracy. Z tego powodu pracodawcy mogą używać urządzeń do nagrywania wideo w celu monitorowania aktywności swoich pracowników w warunkach miejsca pracy, które nie naruszają przepisów prawnych dotyczących prywatności. Może nie monitorować działań w obszarze, w którym pracownik ma uzasadnione oczekiwanie prywatności, na przykład w szatni lub łazience. Widoczne kamery montowane w miejscach publicznych i miejscach pracy, które są monitorowane przez właściciela firmy, są prawie zawsze dopuszczalne, a w większości przypadków ukryte kamery monitorujące publicznie dostępne obszary są legalne. Tytuł 17, sekcja 30, nadal stosuje się jednak, nie dopuszczając do podsłuchu, więc kamery pracodawców muszą monitorować i nagrywać wideo.
