Ogólnie rzecz biorąc, godziny pracy w niepełnym wymiarze godzin to dowolna liczba godzin pracy w tygodniu, która jest niższa od normy przewidzianej w prawie stanowym lub polityce firmy dotyczącej zatrudnienia w pełnym wymiarze godzin. Federalna ustawa o normach uczciwej pracy pozostawia pracodawcom definicje zatrudnienia w pełnym i niepełnym wymiarze godzin. W niektórych przypadkach interweniuje prawo stanowe w celu określenia statusu zatrudnienia dla pracowników publicznych lub prywatnych.
Podstawy w niepełnym wymiarze godzin
Ogólnie przyjęty tygodniowy wymóg dotyczący pracy w pełnym wymiarze godzin wynosi 40 godzin tygodniowo. Niektóre państwa prawnie definiują zatrudnienie w niepełnym wymiarze godzin jako pracujące mniej niż 35 godzin tygodniowo, zgodnie z Find Law. Inne państwa nie składają takiej deklaracji. Zamiast tego typowe jest, że pracodawcy są zobowiązani do wypłacania nadgodzin pracownikom, którzy pracują ponad 40 godzin tygodniowo. Ponadto, chociaż FLSA nie przywiązuje świadczeń dodatkowych do statusu zatrudnienia, państwa mogą narzucać, że firmy zapewniają pewne korzyści pracownikom zatrudnionym w niepełnym wymiarze godzin, którzy przekraczają próg godzin pracy, na przykład 32 lub 35 godzin tygodniowo.
Przykłady pracowników publicznych i prywatnych
Urząd ds. Zarządzania Personelem w Stanach Zjednoczonych nakazuje, aby zatrudnienie w niepełnym wymiarze godzin dla pracowników agencji rządowych wynosiło od 16 do 32 godzin. Pracownicy rządowi zatrudnieni w niepełnym wymiarze godzin otrzymują proporcjonalne świadczenia dodatkowe równe wynagrodzeniom dla pracowników administracji rządowej pełnoetatowej.
Prawo stanowe Ohio uznaje pracowników zatrudnionych w niepełnym wymiarze godzin za tych, którzy pracują mniej niż 80 godzin w każdym dwutygodniowym okresie. Podobnie jak w przypadku federalnych i innych przepisów stanowych, Ohio pozostawia prywatnym pracodawcom określenie statusu w niepełnym wymiarze godzin. Teksas jest kolejnym państwem, które pozwala prywatnym pracodawcom zdefiniować staż pracy w pełnym i niepełnym wymiarze godzin dla pracowników, zgodnie z Texas Workforce Commission. Definicje oparte na pracodawcy zazwyczaj korelują z polityką korzyści dla firmy.
Ostrzeżenie
Jasne definicje zatrudnienia w pełnym i niepełnym wymiarze godzin pomagają prywatnym pracodawcom chronić się przed pomyłkami i nieporozumieniami dotyczącymi świadczeń pracowniczych.
Implikacje w niepełnym wymiarze godzin
Pracownicy zatrudnieni w niepełnym wymiarze godzin często pracują 40 godzin lub więcej w danym tygodniu. Zazwyczaj jednak nie oznaczają one średniej liczby godzin przekraczającej wymagania dotyczące stanu pełnego lub pełnego statusu firmy. Pracownicy zatrudnieni w niepełnym wymiarze godzin często nie otrzymują świadczeń, takich jak ubezpieczenie, z których korzystają rówieśnicy pełnoetatowi. Pracodawcy mogą proporcjonalnie zwiększać świadczenia w zależności od liczby przepracowanych godzin w tygodniu. Niektóre państwa wymagają, aby pracodawcy wypłacali świadczenia wszystkim pracownikom, którzy spełniają określone wymagania godzinowe, nawet jeśli pracodawca nie definiuje tego pracownika jako "pełnoetatowy".
Pracownik zatrudniony w niepełnym wymiarze godzin jest zwykle opłacany co godzinę, zgodnie z FindLaw. Ponadto, pracownicy zatrudnieni w niepełnym wymiarze godzin rutynowo pracują według zmiennych harmonogramów, co oznacza, że ich godziny pracy zmieniają się z dnia na dzień i tygodnia z powrotem na następny.
