Wskaźniki Laspeyresa i Paasche zgłaszają zmiany poziomów cen w czasie - innymi słowy, skutki inflacji lub deflacji. Oba korzystają z hipotetycznego standardowego koszyka towarów, aby zmierzyć zmiany cen z wcześniejszego okresu bazowego na późniejszy, zwykle bieżący okres. Cztery główne różnice między tymi dwoma wskaźnikami obejmują ich definicje, cele, błędy i łatwość obliczeń.
Definicje wskaźników Laspeyresa i Paasche
Oba indeksy są ilorazami, w których liczniki i mianowniki są sumą cen pomnożonych przez ilości dla pozycji w koszyku. Licznik indeksu Laspeyresa jest sumą bieżących cen razy wielkości okresu bazowego, a jego mianownik jest sumą cen bazowych razy wielkości bazowych.
Licznik indeksu Paasche jest sumą bieżących cen razy wielkości w bieżącym okresie, a jego mianownik jest sumą cen bazowych razy wielkości w bieżącym okresie. Ilości zmieniają się w czasie z różnych powodów. Na przykład, większy przebieg paliwa w dzisiejszych samochodach może przełożyć się na mniej zakupionych galonów na samochód w porównaniu do wcześniejszych lat.
Różne cele każdego indeksu
Oba indeksy wykorzystują koncepcję użyteczności, która jest subiektywną miarą zadowolenia z korzystania, wykonywania lub posiadania czegoś - raportuj zmiany poziomów cen w czasie - innymi słowy, skutki inflacji lub deflacji. Oba korzystają z hipotetycznego standardowego koszyka towarów, aby zmierzyć zmiany cen z wcześniejszego okresu bazowego na późniejszy, zwykle bieżący okres. w tym przypadku koszyk towarów.
Indeks Laspeyresa, w którym ilości pochodzą z okresu bazowego, wskazuje, jak bardzo dochód jednostki musiałby wzrosnąć, aby zrekompensować wzrost cen, tak aby użyteczność koszyka pozostała niezmieniona. Natomiast indeks Paasche, który wykorzystuje bieżące ilości, jest miarą tego, ile dochodu jednostka musiałaby stracić na poziomie ceny bazowej, aby wyrównać wpływ na jej użyteczność inflacji między okresem bazowym a bieżącymi.
Wpływ stronniczości substytucyjnej
Żaden z indeksów nie zastępuje substytutu produktu, w którym konsumenci kupują tańsze substytuty, gdy koszt przedmiotu wzrasta. Indeks Paasche wykorzystuje bieżące ilości, co powoduje zaniżenie kwoty, jakiej potrzebowałaby osoba, aby utrzymać niezmienioną krzywą użyteczności od roku bazowego do bieżącego.
Z drugiej strony, bazowe wartości indeksu Laspeyresa prowadzą do przeszacowania efektu inflacji. Ekonomiści często używają indeksu Fischera, który jest pierwiastkiem kwadratowym iloczynu wskaźników Paaschego i Laspeyresa, ponieważ anuluje on odchylenie od substytucji.
Łatwość obliczeń
Potrzebujesz danych o cenach i ilościach, aby obliczyć indeks. Jednak indeks Laspeyres wykorzystuje tylko liczby w roku bazowym, które są podane. Jest to prostsze niż obliczenie wymagane dla indeksu Paasche, który wykorzystuje wielkości w bieżącym roku. Indeks Paasche wymaga zbadania, w jaki sposób ilości zmieniły się w okresie między rokiem bazowym a bieżącym.
