Zewnętrzni finansiści często wnoszą pieniądze do biznesu po tym, jak przywództwo korporacyjne uspokaja ich o pozytywnych długoterminowych prognozach firmy. Poza tą wyraźną obietnicą zwiększenia przychodów inwestorzy zagłębiają się również w inne raporty, aby upewnić się, że zleceniodawcy nie są nadmiernie optymistyczni. Porywają się one nad zestawieniami dochodów i sprawozdaniami kapitałowymi, których wewnętrznym wspólnym kapitałem jest składnik.
Definicja
Wewnętrzny wspólny kapitał własny firmy to pieniądze, które firma utrzymywała w swojej kancelarii od początku jej istnienia, zwykle by poradzić sobie z kiepską gospodarką lub wytrzymać potencjalny szok na rynkach kredytowych. Komentatorzy finansowi używają zamiennie terminów "wspólny wspólny kapitał", "zyski zatrzymane" i "zakumulowane zyski". Zasadniczo zatrzymane zyski stanowią gotówkę, której firma nie przeznaczyła jako dywidendy na przestrzeni lat. Dla firmy utrzymywanie wystarczającego poziomu wewnętrznego wspólnego kapitału jest często ćwiczeniem w akrobacjach finansowych. Dzieje się tak dlatego, że organizacja musi utrzymywać wystarczającą ilość pieniędzy, aby przetrwać, jeśli gospodarka zamieni się w kwaśną, a jednocześnie rozprowadza wystarczającą dywidendę, aby zadowolić akcjonariuszy.
Stosowność
W nowoczesnej gospodarce, w której gotówka często jest synonimem solidności finansowej, firma kreśli skuteczną strategię stopniowego zwiększania swojego wewnętrznego kapitału. Zasadnicze zasady tego konspektu obejmują wspieranie wzrostu dochodów, obniżanie kosztów i ograniczanie marnotrawstwa; zrzucanie nierentownych jednostek biznesowych; i stale wykorzystując możliwości inwestycyjne w celu zwiększenia nieoperacyjnych, dodatkowych przychodów - takich jak zyski z transakcji na akcjach i obligacjach. Oczywiście cała rozmowa na temat wewnętrznego jednolitego kapitału koncentruje się na zarządzaniu przychodami i zyskami, które są głównymi założeniami długoterminowej wizji zarządzania korporacyjnego.
Konkurencyjne implikacje
Gracze, którzy wymieniają się bezpieczeństwem, są bardziej skłonni do przeskoczyć na modę firmy, która konsekwentnie gromadzi zwiększone kwoty wewnętrznego wspólnego kapitału. Mogą także wyjść z długofalowych celów najwyższego kierownictwa, jeśli wyraźnie zobaczą, że wyżsi rangą menedżerowie wykorzystają dodatkową gotówkę, aby obrócić firmę, zarobić więcej pieniędzy i doprowadzić organizację do pozycji konkurencyjnej. Jeśli biznes jest naprawdę opłacalny, inwestorzy mogą konkurować, aby zobaczyć, kto może najbardziej krzykliwie wspierać organizację. Zwykle robią to, licytując akcje spółki na giełdach papierów wartościowych, takich jak New York Stock Exchange i London Stock Exchange.
Zewnętrzny kapitał podstawowy
Zewnętrzny wspólny kapitał to pieniądze, które firma podnosi na giełdzie papierów wartościowych lub poprzez prywatne kanały. Kluczowym słowem jest tu "zewnętrzny", co oznacza, że nie jest to gotówka, którą firma sama wygenerowała. Zewnętrzni wspólni akcjonariusze lub akcjonariusze mają prawa i przywileje, z których najważniejsze obejmują otrzymywanie okresowych dywidend, zarabianie w przypadku podwyższenia cen akcji i głosowania w kluczowych sprawach korporacyjnych.
