Różnica między spółką ściśle kontrolowaną a spółką jawną opiera się na wielkości grupy właścicielskiej. Wszystkie korporacje są własnością grup inwestorów. Prowadzona ściśle firma ma tylko kilku udziałowców. Z kolei każdy inwestor dysponujący niezbędnymi funduszami może kupować akcje w spółce publicznej i zostać jej właścicielem. Status spółki jako ściśle utrzymywany lub publiczny wpływa na wiele kwestii, w tym na nadzór regulacyjny, cenę akcji, a nawet sposób zarządzania firmą.
The Closely Held Corporation
Intensywnie prowadzona korporacja to jedna z ograniczoną liczbą akcjonariuszy. Inwestorzy w spółce ściśle kontrolowanej dokonują niewielu transakcji giełdowych i często posiadają akcje od dziesięcioleci. Nazywane również zamkniętymi korporacjami, firmy ściśle trzymane są czasami notowane na giełdach lub na rynkach pozagiełdowych. W przypadku, gdy spółka ściśle kontrolowana nie jest notowana na tych rynkach, uznaje się ją za spółkę prywatną.
Jedną z cech ściśle sprzymierzonych korporacji jest to, że większość akcjonariuszy sprawuje większą kontrolę, niż typowo w spółkach publicznych. Może to zapewnić pewien stopień stabilności, ponieważ polityka jest określana na podstawie jej wpływu na działalność, a nie na wpływ na ceny akcji.
Definicja podmiotu publicznego
Jednostka notowana na giełdzie zaczyna jako prywatna korporacja. Jeśli właściciele zdecydują się na upublicznienie firmy, robią to za pomocą pierwszej oferty publicznej. Firma musi spełniać wymogi regulacyjne i zarządzać notowaniem akcji i obrotem nimi na rynkach giełdowych lub pozagiełdowych. Po upublicznieniu spółki liczba akcjonariuszy nie jest już ograniczona. Inwestorzy w spółce notowanej na giełdzie mogą liczyć w dziesiątkach tysięcy lub więcej. Spółki publiczne często kontynuują pozyskiwanie kapitału po IPO, emitując więcej akcji, które mogą nabyć członkowie społeczeństwa. Pierwotna własność ma mniejszą kontrolę nad spółką
Komisja Papierów Wartościowych i Giełd ściśle reguluje spółki notowane na giełdzie. Muszą one ujawniać sprawozdania finansowe i publikować roczne sprawozdania dla inwestorów, a także składać okresowe raporty do SEC. Ponadto spółka publiczna musi przestrzegać standardów i reguł giełdowych, na których jest notowana.
Firma prywatna a publiczna
Kiedy właściciele budują firmę, stają przed wyborem pozostania w ścisłej korporacji lub pójścia na giełdę. Istnieją zalety w obie strony. W przypadku firmy prywatnej lub zamkniętej, tylko kilku inwestorów posiada większość akcji i tym samym kontroluje firmę. Ponieważ akcje nie są przedmiotem obrotu na otwartym rynku, ceny akcji mogą być bardziej stabilne.
W związku z tym decyzje są podejmowane z przyczyn biznesowych. Nadzór regulacyjny nie jest tak szeroki, co daje menedżerom więcej czasu na skoncentrowanie się na prowadzeniu firmy. Ułatwia również zachowanie poufności informacji firmy.
Najbardziej oczywistą zachętą do upublicznienia firmy jest dostęp do rynków kapitałowych. Po wprowadzeniu akcji do obrotu na otwartych rynkach, firma może pozyskać nowy kapitał, emitując więcej akcji. Większy wolumen obrotu może również uczynić akcje bardziej atrakcyjnymi dla inwestorów, ponieważ zwiększa płynność i ułatwia poznanie wartości rynkowej akcji. Jednakże spółka publiczna musi zajmować się osobami z zewnątrz, które mogą głosować na zgromadzeniach akcjonariuszy i mają prawo do dokumentów i powiadomień dotyczących działalności przedsiębiorstwa.
Going Private
Czasami właściciele i zarząd korporacji giełdowej decydują się na powrót do zamkniętego lub prywatnego modelu własności. Odbywa się to poprzez zakup zaległych udziałów spółki i wycofanie jej z giełdy. Ten kurs może zwolnić menedżerów, ponieważ nie muszą już mieć jedno oko na codziennych notowań giełdowych. Łatwiej jest uniknąć przymusowych przejęć przez osoby postronne. Być może największą potencjalną zaletą jest to, że kierownictwo ma więcej swobody w podejmowaniu ryzyka i angażuje się w długoterminowe projekty, które mają duży potencjał wzrostu.
