Menedżerowie biznesowi stale rozważają inwestycje w nowe produkty i nakłady inwestycyjne. Ale muszą mieć środek, który pomoże im określić, czy te nowe projekty są warte wykorzystania funduszy firmy. Menedżerowie oceniają projekty wydatków kapitałowych, obliczając wewnętrzną stopę zwrotu (IRR) i porównując wyniki z minimalną akceptowalną stopą zwrotu (MARR), zwaną również stopą progową. Jeśli IRR przekracza współczynnik progowy, zostaje zatwierdzony. Jeśli nie, zarząd prawdopodobnie odrzuci projekt.
W przypadku większości przedsiębiorstw MARR to średni ważony koszt kapitału spółki (WACC). Liczba ta jest ustalana na podstawie kwoty zadłużenia i kapitału własnego w bilansie i jest różna dla każdej firmy.
Wewnętrzna stopa zwrotu
Wewnętrzna stopa zwrotu jest stopą dyskontową, w której wszystkie przepływy pieniężne z projektu, zarówno dodatnie, jak i ujemne, są równe zeru. IRR składa się z trzech czynników: stopy procentowej, premii za ryzyko i stopy inflacji. Kalkulacja stopy płynności spółki rozpoczyna się od stopy procentowej dla inwestycji wolnej od ryzyka, zwykle długoterminowych obligacji Skarbu USA. Ponieważ przepływy pieniężne w przyszłych latach nie są gwarantowane, należy dodać premię za ryzyko w celu uwzględnienia tej niepewności i potencjalnej zmienności. I wreszcie, kiedy gospodarka przeżywa inflację, wskaźnik ten musi również zostać dodany do kalkulacji.
Średni ważony koszt kapitału
WACC zależy od kosztów pozyskania środków potrzebnych na opłacenie projektu. Firma ma dostęp do funduszy poprzez zaciąganie dodatkowego długu, zwiększanie kapitału własnego lub wykorzystywanie zatrzymanych zysków. Każde źródło środków ma inny koszt. Oprocentowanie długu zależy od aktualnych warunków gospodarczych i ratingu kredytowego firmy. Koszt kapitału własnego to zwrot, jaki akcjonariusze żądają zainwestowania swoich pieniędzy w działalność. WACC oblicza się, mnożąc proporcje zadłużenia i kapitału własnego przez ich odpowiednie koszty, aby uzyskać średnią ważoną.
Minimalna akceptowalna stopa zwrotu
Jeśli projekt ma wewnętrzną stopę zwrotu przekraczającą wartość MARR, kierownictwo prawdopodobnie wyrazi zgodę na kontynuację inwestycji. Jednak te reguły decyzyjne nie są sztywne; inne względy mogą zmienić MARR. Na przykład kierownictwo może zdecydować się na użycie niższego MARR, powiedzmy 10 procent, aby zatwierdzić nowe instalacje, ale wymaga 20 procent MARR dla ekspansji do istniejących obiektów. Jest tak, ponieważ wszystkie projekty mają różne cechy; niektóre mają większą niepewność co do przyszłych przepływów pieniężnych, podczas gdy inne mają krótszy lub dłuższy okres czasu na realizację zwrotu z inwestycji.
Koszt Opcji jako MARR
Podczas gdy WACC jest wzorcem najczęściej stosowanym jako MARR, nie jest to jedyny. Jeśli firma ma nieograniczony budżet i dostęp do kapitału, może zainwestować w każdy projekt, który spełnia MARR. Ale przy ograniczonym budżecie czynnikiem staje się koszt alternatywny innych projektów. Załóżmy, że WACC firmy wynosi 12 procent i ma dwa projekty: jeden ma IRR równy 15 procent, a drugi ma wewnętrzną stopę zwrotu w wysokości 18 procent. IRR obu projektów przekracza wskaźnik MARR określony przez WACC i na tej podstawie kierownictwo mogło zatwierdzić oba projekty.
W tym przypadku MARR staje się najwyższą wewnętrzną stopą zwrotu, 18% dostępnych projektów. Ta wewnętrzna stopa zwrotu reprezentuje "koszt alternatywny", z którym należy porównać wszystkie inne projekty.
Ograniczenia
Nawet jeśli IRR i powiązane MARR są przydatnymi narzędziami, istnieją ograniczenia. Na przykład jeden projekt może mieć wewnętrzną stopę zwrotu w wysokości 20 procent, ale przepływy pieniężne trwają tylko trzy lata. Porównaj to z innym projektem z IRR w wysokości 15 procent, ale przepływy pieniężne będą istniały przez 15 lat. Który projekt powinien zatwierdzić zarząd? Używanie IRR i MARR nie pomaga w tej sytuacji.
MARR jest wartościowym wskaźnikiem, który menedżerowie biznesu wykorzystują do oceny wartości projektów. WACC firmy to zazwyczaj standard, który jest używany jako punkt wyjścia. Ta metoda działa najlepiej, gdy firma bierze pod uwagę tylko jeden projekt i ma nieograniczony budżet. Ale w rzeczywistości większość firm ma ograniczenia budżetowe i kilka projektów do rozważenia. W takim przypadku najwyższą stopą IRR wszystkich projektów staje się MARR zamiast korzystania z WACC firmy. Jest to znane jako "koszt alternatywny kapitału".
