Zgodnie z prawem niemieckim jednostka zależna rezygnująca z zysków dla spółki dominującej nie jest zwykłą transakcją handlową. Zazwyczaj jest objęty umową o zysku i strat, która określa formułę tego, ile zysku należy przekazywać każdego roku. Formuła obejmuje także transfer funduszy, jeżeli jednostka dominująca zwraca straty uzupełniające.
Dlaczego umowa
Grupa Deutsche Bahn twierdzi, że umowy dotyczące transferu zysków są konieczne, aby chronić prawa akcjonariuszy. Akcjonariusze jednostki dominującej mają prawo do czerpania zysków korporacyjnych, w tym zysków osiągniętych przez jednostki zależne. Właściciele spółek dominujących mają jednak obowiązek pokrycia strat uzupełniających. Umowa określa zasady na piśmie, a nie co roku dyrektorzy firmy podejmują decyzję. Minimalna długość umowy wynosi pięć lat kalendarzowych.
Jedność fiskalna
Działanie bez umowy o przeniesieniu zysków ma konsekwencje podatkowe. Umowa pokazuje, że obie spółki mają "jedność fiskalną", która umożliwia spółce dominującej zgłaszanie zysków spółki zależnej jako własnego dochodu podlegającego opodatkowaniu. Zgodnie z prawem niemieckim umożliwia to rodzicowi odpisanie części swoich kosztów odsetkowych od dochodów spółki zależnej. Jeśli firmy nie zawarły umowy, nie mają takiej korzyści.
