Ponieważ pracodawcy starają się jak najlepiej wykorzystać swoją siłę roboczą i ograniczone budżety płacowe, stosują różne rodzaje stosunków pracy ze swoimi pracownikami. Podczas gdy praca w pełnym i niepełnym wymiarze godzin obejmuje większość umów o pracę, inni korzystają z usług zewnętrznych lub wykonawców. Ułamkowe zatrudnienie to kolejna opcja, dzieląca pewne cechy z zatrudnieniem w niepełnym wymiarze godzin i wolnym, ale także utrzymująca kluczowe różnice.
Ułamkowa praca
Najłatwiejszym sposobem zdefiniowania zatrudnienia w niepełnym wymiarze czasu pracy jest ustalenie, w którym pracownik pracuje dla jednej firmy mniej niż 40 godzin tygodniowo. Ułamkowe zatrudnienie jest bardziej złożone. Zwykle składa się z pracowników, którzy oferują swoje usługi jednemu lub kilku pracodawcom według z góry ustalonych harmonogramów, które są krótsze niż pełny etat dla jednej firmy, ale mają zdefiniowane daty zakończenia. W ten sposób ułamkowe zatrudnienie obejmuje charakterystykę pracy niezależnej, pracy sezonowej i pracy w niepełnym wymiarze godzin.
Rodzaj pracy
Wiele miejsc pracy w niepełnym wymiarze czasu pracy jest pozycją początkową, którą przedsiębiorstwa wykorzystują do wypełnienia luki w zatrudnieniu, utrzymania elastyczności pracy i selekcji kandydatów na awans na stanowiska pełnoetatowe. Nie jest tak w przypadku pracy ułamkowej, która często wymaga wysoko wykwalifikowanych pracowników i wysokich stanowisk technicznych. Na przykład praca ułamkowa jest powszechna w środowisku akademickim, a profesorowie niestacjonarni zajmują stanowiska przez jeden lub kilka semestrów i równolegle pracują dla wielu uniwersytetów.
Planowanie
Praca ułamkowa i praca w niepełnym wymiarze godzin różnią się w dużej części ze względu na sposób, w jaki pracodawcy planują pracowników. Pracownicy niepełnoetatowi mogą otrzymywać różne harmonogramy w każdym tygodniu lub miesiącu. Mogą czasami wymieniać zmiany ze współpracownikami lub żądać bezpłatnego urlopu. Zarabiają też godzinami powyżej określonych godzinowych limitów lub pracują w weekendy lub święta.
Pracownicy frakcyjni ustalili harmonogramy, które mogą obejmować dni trwające osiem lub więcej godzin. Podczas gdy pracodawcy mogą dystrybuować dostępne godziny pracy w niepełnym wymiarze czasu pracy, pracodawcy są związani umowami płacenia ułamkowych pracowników za określony czas pracy w każdym okresie rozliczeniowym.
Plusy i minusy
Zarówno praca w niepełnym wymiarze czasu, jak i praca ułamkowa mogą przynosić korzyści pracodawcom i pracownikom. W każdym przypadku pracodawcy korzystają z tego, że nie muszą płacić pracownikom w pełnym wymiarze płacy i świadczeń. Pracownicy frakcyjni ustalają swoje własne harmonogramy i stawki płac, ponieważ zawierają umowy z pracodawcami, ale muszą przestrzegać warunków, na które się zgadzają. Pracownicy zatrudnieni w niepełnym wymiarze godzin mają podobną elastyczność, ale mogą mieć możliwość zarabiania podwyżek i utrzymywania swoich stanowisk przez lata, podczas gdy pracownicy frakcyjni odchodzą, gdy wygasa umowa.
