Unia Europejska (UE) wdrożyła umowy o partnerstwie gospodarczym w styczniu 2008 r. Umowy te dążą do stopniowego znoszenia ceł i innych barier handlowych między UE a krajami Afryki, Karaibów i Pacyfiku (AKP). Zwolennicy umów o partnerstwie gospodarczym twierdzą, że pakty pomogą wesprzeć wzrost gospodarczy w krajach AKP i zwiększyć konkurencyjność krajów afrykańskich, a także wysp na Karaibach i Pacyfiku.
Dywersyfikacja ekonomiczna
Umowy o partnerstwie gospodarczym reprezentują zliberalizowany handel między UE a AKP, umożliwiając krajom AKP eksportowanie większej ilości towarów na europejskie rynki konsumenckie i otwarcie krajów AKP na więcej towarów importowanych z UE. Zwolennicy umów, takich jak Generalna Dyrekcja Handlowa Komisji Europejskiej, twierdzą, że wzrost importu zapewni tańsze surowce z Europy i będzie sprzyjać dywersyfikacji gospodarczej w krajach AKP. Wiele krajów AKP jest w zbyt dużym stopniu uzależnionych od ograniczonej liczby towarów i nie ma zróżnicowanych gospodarek.
Zwiększona konkurencja
Demontaż barier handlowych otwiera dawniej chroniony przemysł krajowy na konkurencję ze strony producentów zagranicznych, którzy mogą być w stanie produkować towary po niższych kosztach. Umowy o partnerstwie gospodarczym między UE a AKP mają na celu wspieranie konkurencji między producentami towarów w obu regionach.
Niższe ceny
Taryfy, kwoty i inne bariery handlowe ograniczają dostępność niektórych towarów konsumpcyjnych, powodując wyższe ceny produktów. Wiele krajów stosuje cła i inne bariery dla towarów importowanych, aby chronić rodzime przedsiębiorstwa przed konkurowaniem z tańszymi zagranicznymi towarami. Umowy o partnerstwie gospodarczym wzywają do stopniowego znoszenia ceł i innych ograniczeń handlowych, udostępniając szerszy zakres towarów konsumentom i przedsiębiorstwom w Europie i krajach AKP.
Zgodność z regułami handlowymi
Departament ds. Rozwoju międzynarodowego poinformował, że od 1976 r. Umowy handlowe między UE a krajami AKP umożliwiają dostęp towarów AKP do rynków europejskich, ale chronią producentów z krajów AKP przed europejską konkurencją. Tego rodzaju jednokierunkowy dostęp, pozwalający producentom AKP na wywóz, ale chroniący ich przed konkurencją UE w ich krajach macierzystych, narusza zasady Światowej Organizacji Handlu (WTO). Zasady WTO określają, że rozwinięte regiony, takie jak UE, mogą stosować jednokierunkowy dostęp tylko do wszystkich krajów rozwijających się na świecie lub tylko do krajów najbiedniejszych. Niektóre kraje rozwijające się spoza AKP zakwestionowały UE za nieprzestrzeganie tej zasady. W związku z tym WTO przekazało UE i AKP do końca 2007 r. Przestrzeganie. Umowy o partnerstwie gospodarczym będą zgodne z zasadami WTO poprzez otwarcie wcześniej chronionych rynków krajów AKP na towary z Europy.
