Wycena zapasów reprezentuje metodę, którą firma wykorzystuje do rozliczania towarów sprzedanych i zatrzymanych w księdze głównej. Kilka typowych metod to: pierwsze w kolejności, pierwsze wyszło, ostatnie w pierwszej kolejności oraz średnie ważone obliczenia. Firmy zazwyczaj wybierają, które z nich najlepiej pasują do ich systemu ewidencji księgowej. Każda metoda wyceny ma korzyści z zarządzania zapasami.
First In, First Out
FIFO wymaga, aby firmy najpierw sprzedały najstarsze pozycje z asortymentu. Na przykład firma kupuje towary z asortymentu 1 marca za 10 USD i ponownie 15 marca za 12 USD. FIFO wymaga, aby wszystkie towary wycenione na 10 USD sprzedawały się jako pierwsze podczas działalności firmy. Spowoduje to obniżenie kosztów sprzedaży towarów i zwiększenie wyniku netto w rachunku zysków i strat. Zapasy wykazywane w bilansie są wyższe, ponieważ tańsze towary sprzedają się jako pierwsze.
Last In, First Out
LIFO jest przeciwieństwem metody FIFO. Korzystając z powyższego przykładu, towary kosztujące 12 USD zostaną najpierw sprzedane zgodnie z metodą LIFO. Spowoduje to wzrost kosztów sprzedaży towarów i niższy dochód netto na rachunku zysków i strat spółki. Saldo zapasów spółki wykazane w bilansie będzie niższe, ponieważ tańsze towary pozostaną w zapasach. Istotną wadą tej metody wyceny jest potencjał zepsutych lub przestarzałych zapasów, ponieważ firmy zatrzymują starsze towary magazynowe.
Średnia ważona
Metoda średniej ważonej nie śledzi, które towary sprzedają jako pierwsze. Firmy będą po prostu kosztować wszystkie pozycje w ekwipunku - 10 $ i 12 $ z poprzedniego przykładu - i wspólnie je wyceniać. Towary magazynowe będą następnie sprzedawane po cenie 11 USD za sztukę. Ta metoda jest często prosta, ponieważ skomputeryzowane systemy inwentaryzacji automatycznie dokonują średnich inwentaryzacji, jeśli jest to konieczne dla firm. Średnia ważona wartość zapasów zapewnia także równowagę między kosztami sprzedanych towarów a saldem zapasów końcowych.
Rozważania
Podczas księgowania zapasów firmy mogą podlegać regule niższego kosztu lub rynku. Zasada ta wymaga od spółek redukowania pozycji w ekwipunku, jeżeli wartość rynkowa różni się od kosztu historycznego. Dealerzy samochodowi często napotykają ten problem. Na przykład trzymanie poprzednich modeli samochodów przez kilka lat obniży wartość tych zasobów. Firmy muszą odpisać zmniejszenie kosztów inwentaryzacji jako stratę w stosunku do dochodu netto. Zmniejsza to wartość aktywów firmy i jej dochód netto za okres rozliczeniowy.
