Przed wynalezieniem komputerów obsługa czeków bankowych wymagała dużych nakładów pracy i czasu, ponieważ wszystkie dane musiały być rejestrowane ręcznie. Teraz ludzie, którzy pracują w bankach, rejestrują informacje kontrolne na komputerach, zwane "wprowadzaniem danych". W zależności od tego, jakie rodzaje komputerów są dostępne dla banku, pracownicy mogą korzystać z jednej z kilku metod wprowadzania danych do czeków bankowych.
Wejście i wyjście
Po pierwsze, ważne jest, aby zrozumieć, co oznaczają terminy "input" i "output", aby zrozumieć, co będziesz robić podczas wprowadzania danych.Zwykle, gdy pracownik bankowy lub kasjer otrzymuje czek, pyta o komputer, wpisując numer konta klienta, który stanowi dane wejściowe. W zależności od programu komputerowego, którego używa bank do rejestrowania danych, komputer zwykle odpowiada, wyświetlając saldo klienta na koncie. Zwykle istnieje pole, w którym kasjer może wybrać wprowadzenie kwoty depozytu (kwota czeku), a kiedy kasjer to robi, nazywa się wejście. Na ekranie pojawi się nowe saldo klienta, które stanowi wynik.
MICR
Zamiast posiadania komputera, który wymaga wpisania wszystkich informacji o kliencie, większość banków ma teraz czytnik MICR, aby pomóc w wprowadzaniu danych, zgodnie z Elfring. MICR oznacza rozpoznawanie znaków magnetycznych. Według University of Rhode Island, postacie na dole prawie wszystkich czeków bankowych są teraz zrobione z namagnesowanych cząstek, które mogą czytać urządzenia MICR. Namagnesowane liczby identyfikują numer czeku, bank lub instytucję, która wystawiła czek i numer konta klienta. Maszyna odczytuje te liczby i eliminuje potrzebę spędzania dużo czasu na wpisywaniu informacji o zdeponowanym czeku bankowym. Teraz kasjer może użyć MICR do odczytania czeku, a następnie wpisać kwotę czeku, aby zapewnić klientowi nowe saldo.
