Relacja nie-powiernicza powstaje, gdy dana osoba korzysta z twojego posiadania, aby odnieść korzyść. Na przykład, jeśli twój partner biznesowy inwestuje twoje pieniądze w nieruchomości wyłącznie w celu zdobycia sobie pieniężnego oprocentowania na tej nieruchomości, wykonuje on transakcję nieprzysługową.
Etyka
Transakcja złożona przez przedstawiciela porozumienia biznesowego nie musi być nieetyczna. W przypadku stosunku nie fiducjarnego inwestycja finansowa mogłaby zostać zrealizowana przez osobę fizyczną w związku w imieniu grupy. Jeżeli te pieniądze należą do osoby dokonującej inwestycji, jest on nie-powiernikiem w transakcji.
Banki
Banki są najlepszym przykładem stosunków powierniczych, a czasem nie-powierniczych. Jeśli zarządzający portfelem inwestuje twoje pieniądze, aby mogli podnieść cenę akcji, aby skorzystać z ich własnego portfela, byłoby to działanie niefizyczne. W relacjach powierniczych zarządzający funduszem zainwestowałby twoje pieniądze z myślą o twoim najlepszym interesie. Relacje powiernicze zwykle zawierają porozumienie między stronami w dobrej wierze.
Początki
Fiduciary pochodzi od łacińskiego słowa trust. Powiernik na ogół ma większą wiedzę lub doświadczenie i często obejmuje doradcę biznesowego, adwokata, opiekuna, zarządcę nieruchomości, bankiera, maklera papierów wartościowych lub agenta nieruchomości.
