Sitodruk, czasem określany w kulturze popularnej jako sitodruk, jest popularną metodą nakładania obrazów na podłoża (materiały, które są drukowane). Najbardziej znanym zastosowaniem tego procesu jest produkcja obrazów na koszulkach. Jest to stosunkowo prosta technika, którą można wykonać w domu. Podstawowym procesem jest wzięcie siatki (zazwyczaj drutu), która jest rozciągnięta na ramie i stworzenie na niej szablonu. Obszar matrycowy pozostaje siatką otwartą, podczas gdy obszar niezorowy jest wypełniony lub pokryty nieporowatym materiałem. Siatkę układa się na podłożu i wypełnia atramentem. Wycieraczka jest przeciągnięta przez siatkę, aby wtłoczyć tusz przez otwarty obszar siatki na podłoże, tworząc obraz. Ten proces jest uniwersalny dla wszystkich rodzajów sitodruku. Nawet obrotowy sitodruk wykorzystuje ten proces, chociaż siatka jest przymocowana do cylindra, a wycieraczka znajduje się wewnątrz cylindra. Podstawowe różnice w sitodruku można znaleźć w typach zużytego atramentu i efektach, które one wywołują.
Plastisol
Jednym z najczęstszych atramentów stosowanych w sitodruku, plastizol, jest zawiesina cząstek PCV w tak zwanym plastyfikatorze - dodatku chemicznym, który zwiększa elastyczność. Jest to wykorzystywane do produkcji odzieży i choć zapewnia dobrą klarowność obrazu, ma bardzo plastyczny charakter i wygląd.
Farby rozładowujące
Farby wyładowcze działają poprzez oddziaływanie na istniejące barwniki w odzieży, zazwyczaj w celu ich rozjaśnienia.
Flokowanie
Flokowanie to proces, w którym nakładany jest klej w celu utworzenia obrazu, a następnie nakładana jest folia, aby uzyskać błyszczący wygląd.
Tusz na bazie wody
Farby na bazie wody zapewniają większą penetrację tkanin niż procesy oparte na plastizolach i są stosowane, gdy poszukuje się bardziej miękkiego rezultatu.
Inne aplikacje
Chociaż aplikacje tekstylne są bardzo powszechne, sitodruk może być również stosowany na płytkach drukowanych, drewnie, szkle, a nawet metalu.
