Federalna ustawa o podatku od bezrobocia upoważnia Internal Revenue Service do pobierania podatku od bezrobocia lub ubezpieczenia. Ustawa o podatku od bezrobocia przez państwo upoważnia odpowiednią agencję państwową do gromadzenia państwowego ubezpieczenia na wypadek bezrobocia. W większości przypadków pracodawca nie powinien wstrzymywać ubezpieczenia na wypadek bezrobocia od wypłat pracowników.
Identyfikacja
Federalne i stanowe programy bezrobocia współdziałają, aby zapewnić zasiłki dla bezrobotnych uprawnionym pracownikom, którzy stracili pracę. Takie świadczenia są zapewniane przez podatki od bezrobocia większości pracodawców, a kilku pracowników jest zobowiązanych do zapłaty. Tylko trzy państwa wymagają od pracowników płacenia ubezpieczenia na wypadek bezrobocia. We wszystkich innych stanach tylko pracodawca płaci państwowy podatek od pracy. Rząd federalny nie wymaga od pracowników płacenia federalnego podatku od pracy, a jedynie pracodawcy.
Zwolnienie pracownika
Alaska, New Jersey i Pensylwania to jedyne państwa, które wymagają od pracowników płacenia państwowego ubezpieczenia od bezrobocia. Roczne podstawy wynagrodzenia i stawki podatkowe różnią się w zależności od państwa. Na przykład od 2011 r. Stopa potrącenia u Alaski wynosi 0,58% z pierwszych 34.600 USD wypłaconych pracownikowi, stopa potrącenia u New Jersey wynosi 0,985% z pierwszych 299,600 USD wypłaconych pracownikowi, a stopa potrącenia Pensylwanii wynosi 0,8% wszystkich płac każdego pracownika. Aby uzyskać zasiłek dla bezrobotnych pracownika za dany rok, pracodawca mnoży stawkę podatkową według rocznej podstawy wynagrodzenia, jeśli dotyczy.
Stawki pracodawcy
Pracodawca płaci federalny zasiłek dla bezrobotnych według stawki wskazanej w okólniku E IRS dla odpowiedniego roku podatkowego. Począwszy od 2011 r. I przed 1 lipca pracodawca płaci podatek FUTA w wysokości 6,2 procent z pierwszych 7 000 dolarów wypłaconych każdemu pracownikowi; po 30 czerwca płaci się 6 procent. Stopa obniża się odpowiednio do 0,8 procent i 0,6 procent, jeśli pracodawca odpowiednio zapłacił państwowy podatek od bezrobocia.
Odpowiednia agencja rządowa przesyła pracodawcy swoją krajową stawkę podatku od bezrobocia na następny rok przed końcem poprzedniego roku. Stawki podatkowe różnią się w zależności od stanu i na ogół zależą od liczby byłych pracowników pobierających świadczenia na koncie pracodawcy, długowieczności firmy, a czasami od wielkości funduszu powierniczego państwa.
Rozważania
Państwo wymaga od pracodawcy sporządzania raportów płacowych, aby pokazać swoje - i jeśli dotyczy, pracownika - zobowiązania z tytułu podatku od pracy. Wiele stanów wymaga kwartalnego raportowania. IRS wymaga od pracodawcy corocznego składania sprawozdań za pośrednictwem formularza 940, aby zgłosić swoje federalne zobowiązania z tytułu podatku od bezrobocia.
