Standardowy system kosztów ustala z góry określoną liczbę, która według oczekiwań firm będzie odzwierciedlać rzeczywiste koszty produkcji. Dwoma najczęstszymi standardowymi kosztami są surowce i robocizna. Standardowe koszty pochodzą z informacji historycznych opartych na poprzednich okresach produkcyjnych. Analiza wariancji jest również możliwa, gdy księgowi menedżerscy dokonują przeglądu standardowych kosztów do rzeczywistych kosztów produkcji. Poza tym prostotą, istnieją inne zalety tego systemu.
Zidentyfikuj standardy operacyjne
Firmy mogą podzielić standardowe techniki kalkulacji kosztów na jedną z trzech grup: idealną, praktyczną lub luźną. Idealne standardy występują, gdy nie występują żadne straty materiałowe lub nieefektywność sprzętu, a menedżerowie maksymalizują wydajność siły roboczej. Praktyczne standardy obejmują rozsądny wysiłek wszystkich pracowników, aby produkować towary najlepiej jak potrafią. Niedbałe standardy osiągają minimalną wydajność przy minimalnym wysiłku. Chociaż standardy te zwykle nie przynoszą firmie jak największej korzyści, to jednak przy niektórych produkcjach.
Zidentyfikuj niekorzystne warianty
Standardowe techniki kalkulacji kosztów pomagają firmie mierzyć różnice materiałowe i pracownicze. Na przykład firma może oczekiwać wyprodukowania 1 000 jednostek ze standardowymi kosztami materiałów w wysokości 5 USD i standardowymi kosztami pracy wynoszącymi 9 USD za sztukę. Rzeczywiste koszty produkcji wynoszą 5,75 USD w przypadku materiałów i 9,50 USD w przypadku kosztów pracy, co powoduje niekorzystne odchylenia wynoszące odpowiednio 75 centów i 50 centów. Różnice pomagają firmom skupić się na konkretnych obszarach wdrażania środków naprawczych w celu poprawy kosztów operacyjnych.
Tworzenie budżetu
Wspólnym celem standardowych technik kalkulacji kosztów jest pomoc firmie w zaplanowaniu rocznego budżetu. Firmy planują produkcję na nadchodzący rok, szacują lub obliczają standardowe koszty materiałów i robocizny i przedstawiają te informacje kierownictwu wyższego szczebla lub kierownikom produkcji. Zapewnia to mapę drogową dla przyszłych wydatków na produkcję. Ten budżet na produkcję może obejmować więcej niż jeden zestaw standardów, umożliwiając właścicielom i kierownikom zaplanowanie budżetów na idealne, praktyczne i luźne standardy.
Rozważania
Odchylenia od standardowych metod kalkulacji kosztów nie zawsze są niekorzystne. Na przykład wzrost liczby wyprodukowanych jednostek może spowodować wyższe indywidualne koszty materiałów i robocizny. Skutkuje to ekonomiczną koncepcją kosztów krańcowych. Za każdą dodatkową wyprodukowaną jednostkę koszty firmy wzrosną. Zwiększy się jednak także krańcowy dochód, ponieważ firma ma więcej jednostek do sprzedaży, zwiększając swoje krańcowe dochody. Celem powinno być osiągnięcie poziomów produkcji, w których marginalne koszty są równe marginalnemu dochodowi, co daje najwyższy zysk.
