Zamień Vs. Amortyzować

Spisu treści:

Anonim

Kapitalizacja to procedura księgowa, w której kategoria wydatków nazywana nakładami kapitałowymi jest rejestrowana na rachunkach jako aktywa, a nie wydatki. Amortyzacja jest procedurą księgową, w której niektóre nakłady inwestycyjne rejestrowane jako wartości niematerialne są amortyzowane przez wiele okresów ich użyteczności. Amortyzacja jest procesem, który ma zastosowanie tylko do pewnych skapitalizowanych kosztów i nie jest konkurentem do kapitalizacji, który jest zarezerwowany dla prostego sposobu rejestrowania wszystkich wydatków jako wydatków.

Kapitalizacja

Kapitalizacja jest wykorzystywana na wydatki klasyfikowane jako nakłady inwestycyjne, w przeciwieństwie do wydatków przychodowych. Nakłady inwestycyjne to wydatki, które pomogą przedsiębiorstwu w generowaniu przychodów w różnych okresach, podczas gdy wydatki na dochody pomogą tylko w pojedynczych okresach ich występowania. Skapitalizowane wydatki mogą mieć wartość dodaną do wcześniej istniejących aktywów lub rejestrować jako nowe wartości niematerialne.

Kapitalizacja jako wartości niematerialne

Nakłady inwestycyjne, które zwiększają efektywność i skuteczność wcześniejszych aktywów przy zamierzonych zadaniach lub ich żywotności, mają wartość ich wydatków dodanych do tych aktywów. Nakłady kapitałowe, które nie powiększają wcześniejszych aktywów, ale mimo to pomagają w uzyskiwaniu przychodów w czasie, mają wartości rejestrowane jako wartości niematerialne.

Amortyzacja

Ponieważ wartości wartości niematerialnych i prawnych zmniejszają się z upływem czasu, zarówno poprzez ich użytkowanie, jak i przez wygaśnięcie ich okresu użytkowania, właściwe jest odpisanie części ich wartości w każdym okresie ich użytkowania jako kosztu. Taka procedura stosowana do aktywów niematerialnych nazywa się amortyzacją.

Amortyzacja w praktyce

W praktyce wartości niematerialne i prawne mają wartość podzieloną na wszystkie okresy ich użytkowania w celu amortyzacji. Sposób wykonania tej czynności zależy od zastosowanej metody. Metoda liniowa przydziela tę samą amortyzację każdemu okresowi, natomiast metoda spadku wartości alokuje określoną wartość procentową pozostałej wartości składnika aktywów. Amortyzację ujmuje się jako koszt w każdym okresie i jest to bezpośrednie odpisanie wartości składnika aktywów lub narosłe w aktywach dłużnych, które mają odzwierciedlać całkowity spadek wartości tego składnika aktywów.