Celem systemu wolnorynkowego jest maksymalizacja korzyści i ogólnej wartości transakcji gospodarczych między producentami a konsumentami produktów i usług. To prowadzi do efektywnych rynków i bogatszego społeczeństwa. Całkowita nadwyżka, znana również jako nadwyżka ekonomiczna lub dobrobyt gospodarczy, jest sumą nadwyżki producenta i nadwyżki konsumenta. Dobra znajomość tej zasady mikroekonomii i jej obliczania jest niezbędna, aby firma podejmowała kluczowe decyzje, które mają wpływ na jej wyniki finansowe.
Wskazówki
-
Całkowita nadwyżka = nadwyżka konsumenta + nadwyżka producenta.
Przegląd mikroekonomii
Mikroekonomia to nauka społeczna badająca tendencje ekonomiczne oraz to, w jaki sposób decyzje podejmowane przez producentów i konsumentów produktów i usług wpływają na wyniki rynkowe i wpływają na podaż i popyt na zasoby.
Firmy zbierają dane mikroekonomiczne, aby podejmować decyzje, które są kluczowe dla ich sukcesu. Kierownictwo najwyższego szczebla bierze pod uwagę obecny stan gospodarki i przygląda się temu, co robi konkurencja. Inne zmienne wykryte dzięki analizie danych są pomocne w ustalaniu cen produktów i usług, decydowaniu o tym, jakie ilości produkować i na jakie konkretne rynki konsumenckie należy kierować.
Mikroekonomia wyjaśnia również, co dzieje się, gdy zmienia się sytuacja na rynku. Na przykład pomaga wyjaśnić prawo podaży i popytu. Na przykład, dlaczego zapasy firmy rosną wraz ze wzrostem sprzedaży i spadają, gdy sprzedaje się mniej produktów.
Prawo popytu i podaży
Podaż i popyt odgrywają istotną rolę w dobrobycie gospodarczym, a więc w całkowitej nadwyżce. Społeczeństwa kapitalistyczne są bardziej skuteczne, ponieważ promują konkurencję, a ludzie mają swobodę produkowania i kupowania tego, co wybierają. Ludzie robią rzeczy w swoim własnym interesie i mają swobodę gromadzenia majątku, co z kolei maksymalizuje bogactwo gospodarki. Prawo podaży i popytu stanowi, że gdy ceny rosną, popyt na produkt lub usługę spada. Z drugiej strony, jeśli ceny spadną, podaż musi wzrosnąć, aby sprostać zwiększonemu popytowi.
Czym jest nadwyżka konsumencka?
Cena jest głównym czynnikiem przy podejmowaniu decyzji konsumenckich, ale inne czynniki wpływają również na wybór kupujących. Mnogość czynników psychologicznych, kulturowych i społecznych może determinować wyniki wymiany producentów i konsumentów. Konsumenci kupują ze względu na wygodę, lojalność wobec marki, a nawet możliwość prowadzenia interesów z kimś, kto mówi w ich ojczystym języku. Nadwyżka konsumenta jest różnicą między tym, co konsumenci chcą zapłacić za produkt lub usługę, a ceną rynkową, która jest ceną, którą faktycznie płacą. Nadwyżkę konsumenta można zilustrować na wykresie lub w formułach matematycznych. Na wykresie nadwyżka konsumenta jest równa powierzchni powyżej ceny rynkowej i poniżej krzywej popytu.
Na przykład podczas trzydniowego pokazu domowego odbitki z dziką przyrodą są dostępne w sprzedaży po 300 USD za sztukę. Pierwszego dnia kupujący # 1, który uwielbia sztukę dzikich zwierząt, byłby skłonny zapłacić 600 dolarów za lamparta od znanego artysty zajmującego się dziką przyrodą. Kupuje odbitkę, a jej nadwyżka konsumencka to 300 dolarów, różnica między tym, co gotowa była zapłacić. Kupujący # 2 lubi sztukę, ale nie lubi sztuki dzikiej przyrody. Nadal uważa, że wydruk rodzinny lwa wyglądałby oszałamiająco w jego jaskini, więc dokonuje zakupu. Byłby skłonny zapłacić za to 400 USD, więc jego nadwyżka konsumenta wynosi 100 USD.
Co to jest Nadwyżka producenta?
Głównym celem firmy jest generowanie nadwyżki, która ułatwia rozwój. Wszyscy producenci znają najniższą cenę, z jaką chcieliby sprzedać produkt lub usługę. Firmy muszą przynajmniej odzyskać swoje koszty, aby wyprodukować produkt lub świadczyć usługę.Te koszty ekonomiczne to praca i materiały oraz koszt czasu i wysiłku producenta. Nadwyżka producenta jest różnicą między najniższą ceną, którą producent zaakceptuje dla produktu lub usługi, a ceną rynkową, za którą ją sprzedaje, pomniejszoną o jej koszty ekonomiczne. Nadwyżkę producenta można zilustrować na wykresie lub w formułach matematycznych. Na wykresie nadwyżka producenta jest równa powierzchni poniżej ceny rynkowej, ale powyżej krzywej podaży.
Na przykład mały browar rzemieślniczy, którego całkowite koszty ekonomiczne wynoszą $.50 za puszkę piwa premium, sprzedaje piwo za 3,00 USD za puszkę, generując nadwyżkę producenta w wysokości 2,50 USD za puszkę.
Jak obliczyć całkowitą nadwyżkę?
Nadwyżka konsumenta plus nadwyżka producenta równa się całkowitej nadwyżce. Stąd całkowita nadwyżka to chęć zapłacenia ceny, pomniejszona o koszty ekonomiczne. Całkowita nadwyżka jest maksymalizowana, gdy cena równowagi rynkowej produktu lub usługi jest ustalana na przecięciu krzywej podaży i popytu.
