Metoda płatności bezpośredniej "pracownik depozytowy" pozwala pracownikowi na zdeponowanie jego wynagrodzenia bezpośrednio na jego koncie bankowym zamiast na czeku papierowym. To oszczędza pracownikom podróży do banku i może oszczędzać pieniądze pracodawców, ponieważ bezpośredni depozyt jest czasami tańszy niż płatność papierowa. Jednak w przypadku korzystania z bezpośredniego depozytu należy przestrzegać niektórych przepisów, które różnią się w zależności od państwa.
Obowiązkowa bezpośrednia wpłata
Prawo federalne stanowi, że pracownicy muszą mieć możliwość wyboru miejsca ich czeku. Pracodawcy nie mogą wymagać od pracowników bezpośredniego depozytu w określonej instytucji finansowej.
W zależności od stanu, pracodawca może wymagać od pracowników akceptacji bezpośredniego depozytu. W Teksasie, jeśli pracownik ma rachunek bankowy, pracodawca może zażądać bezpośredniej wpłaty, o ile powiadomi o tym z 60-dniowym wyprzedzeniem. Jednak pracownicy, którzy nie mają konta bankowego, nie są prawnie zobowiązani do jego posiadania. W Massachusetts pracownicy posiadający konta bankowe mogą być zobowiązani do zaakceptowania płatności za płatność bezpośrednią jako warunku zatrudnienia.
Opłaty
Według Departamentu Pracy płace muszą być płacone "wolne i jasne", co oznacza, że pracodawcy nie mogą pobierać opłat od pracowników w oparciu o metodę płatności. Jednak niektórzy pracodawcy oferują obie formy płatności, z opłatą powiązaną z jednym z nich. W związku z tym postępują zgodnie z prawem, wciąż odzyskując koszty przetwarzania.
Odcinki wypłaty
W wielu stanach pracodawcy są zobowiązani do wypłaty zaliczki, nawet jeśli płace są zdeponowane bezpośrednio. Dziewięć stanów nie ma tego wymogu. Te stany to Alabama, Mississippi, Arkansas, Ohio, Floryda, Południowa Dakota, Georgia, Tennessee i Luizjana.
