Firma nie musi odpisywać w pełni zamortyzowanego składnika aktywów, ponieważ, dla wszystkich zamiarów i celów, dokonała odpisu z tego składnika aktywów poprzez skumulowaną amortyzację. Jeśli składnik aktywów nadal jest w użyciu, gdy jest w pełni zamortyzowany, firma może go oddać do użytkowania. A jeśli zasób "umiera" po całkowitej amortyzacji, nie ma już nic do spisania.
Deprecjacja
Firmy wykorzystują amortyzację do rozłożenia kosztu składnika aktywów kapitałowych na cały okres użytkowania tego składnika aktywów. Jeśli firma wyda na przykład 100 000 USD na nowy sprzęt w ciągu jednego roku, jego sprawozdania finansowe za ten rok nie będą zawierały pełnego 100 000 USD jako kosztu. Zamiast tego firma będzie rejestrować procent kosztów każdego roku. Jeśli spodziewano się, że sprzęt będzie trwał 10 lat, firma może ponieść koszt amortyzacji w wysokości 10 000 USD rocznie.
Wartość księgowa netto
Aktywa podlegające amortyzacji pozostają w bilansie spółki według pierwotnego kosztu, ale za każdym razem, gdy firma odnotowuje koszty amortyzacji, dodaje kwotę wydatku na rachunek rozliczeniowy, zwykle nazywany "skumulowaną amortyzacją". Tak więc, po trzech latach kosztów amortyzacji w kwocie 10.000 USD na urządzeniu o wartości 100 000 USD, bilans wykaże, że sprzęt wynosi 100 000 USD plus 30 000 USD skumulowanej amortyzacji. Pierwotny koszt składnika aktywów pomniejszonego o amortyzację to "wartość księgowa netto" składnika aktywów, zwana również wartością bilansową. W tym przypadku będzie to 70 000 USD.
Całkowicie umorzone aktywa
Ostatecznie zasób zostaje całkowicie zamortyzowany. Oznacza to, że firma zażądała maksymalnych całkowitych kosztów amortyzacji składnika aktywów, a jego wartość bilansowa wynosi zero. Jednak tylko dlatego, że składnik aktywów jest w pełni zamortyzowany, nie oznacza, że firma nie może go nadal używać. Jeśli sprzęt nadal działa po tym, jak jego przewidywana 10-letnia żywotność się skończy, nie ma problemu. Harmonogram amortyzacji jest po prostu narzędziem do księgowania przy rozłożeniu kosztów, a nie wiążącym przewidywaniem, kiedy składnik aktywów musi trafić na stertę.
Odpisy
Firma "odpisuje" składnik aktywów, gdy stwierdza, że składnik aktywów jest bezwartościowy. Powiedzmy, że firma ma starzejący się sprzęt o wartości bilansowej 20 000 USD. Sprzęt załamuje się i nie można go naprawić. To bezwartościowe. Firma nalicza więc koszt całej pozostałej wartości bilansowej - w tym przypadku 20 000 USD - i całkowicie usuwa ten składnik aktywów z bilansu. To jest odpis. Ale gdy składnik aktywów został całkowicie zamortyzowany, firma już zażądała całego kosztu składnika aktywów jako kosztu. W efekcie ten zasób został już spisany. Gdy zasób przestaje działać, nie ma potrzeby ponoszenia dalszych wydatków. Cała firma usuwa z bilansu składnik aktywów i jego skumulowaną amortyzację. Ponieważ wartość bilansowa była już zerowa, nie ma to wpływu na wartość netto spółki.
Wartość odzysku
Wiele razy "bezwartościowy" element wyposażenia lub inny zasób nadal ma pewną wartość końcową. Zepsuty kawałek maszyny może być na przykład sprzedany na złom lub zużyty pojazd może być sprzedawany na części. Jeżeli składnik aktywów ma taką "wartość odzysku", która będzie jego wartością księgową po całkowitym zamortyzowaniu. Obowiązują jednak te same zasady. Firma nie musi odpisywać ani odpisywać aktywów, gdy jest w pełni zamortyzowana; może korzystać z zasobu tak długo, jak mu się podoba. Jedyna różnica: kiedy firma ostatecznie pozbędzie się aktywów, zbierze wartość odzysku. Wartość bilansowa składnika aktywów zostanie zamieniona na gotówkę, a wartość netto spółki pozostanie bez zmian. Ponownie, nie jest konieczne odpisywanie.
